W piątek, 9 bm., zobaczy­liśmy na małym ekranie "Na­trętów" Józefa Bielawskiego w inscenizacji Bałtyckiego Teatru Dramatycznego z Kosza­lina. Sztukę tę zaprezentowano nam w ramach II Telewi­zyjnego Festiwalu Teatrów Dramatycznych. Niestety, obu­dzono Bielawskiego. Wbrew przestrogom oświeceniowych mistrzów: Tu leży Bielawski. Szanujcie Tę ciszę. Bo jak się obudzi, komedię napisze. I faktycznie - trzeba przy­znać - impreza ta wypadła bardzo niefortunnie. Było to co najmniej wielkie nieporo­zumienie. Inscenizacja "Natrę­tów" chybiona była bowiem zarówno pod względem teatralnym jak i telewizyjnym. Tłu­maczono nam przed spektak­lem, że inspiracją tego przed­sięwzięcia była 200 rocznica powstania "Natrętów" i jed­nocześnie początków istnienia sceny narodowej. Chwalebna to rzecz w narodzie - kult dla tradycji, ale pod warunkiem, że kult ten nie będzie ślepy. Niestety twórcy inscenizacji zdawali się o tym nie pamię­tać. Nat