"Holzwege" Marty Sokołowskiej w reż. Katarzyny Kalwat w TR Warszawa. Pisze Tomasz Cyz w Ruchu Muzycznym.

Holzwege (1972) "to jednoczęściowy utwór orkiestrowy, stworzony pod wpływem inspiracji metaforą Heideggera" - jak czytamy w komentarzu Tomasza Sikorskiego w książce programowej Warszawskiej Jesieni. Małgorzacie Gąsiorowskiej kompozytor zaś opowiadał tak: "Holzwege to są te takie ślady drzew transportowanych w lesie, które drzewa zostawiają (...) czy to na śniegu czy wśród liści (...) on [Heidegger] życie określa jako takie błąkanie się, i tylko momenty iluminacji, kiedy człowiek znajduje się na polanie nazywa der Lichtungstehend". Istotą Holzwege Sikorskiego jest ostinato. "Mój utwór to jest długie oczekiwanie, które kończy się zawieszeniem, kończy się błagając o jakąś kontynuację, kończy się pauzą". Tak właśnie swoją sztukę o Tomaszu Sikorskim zatytułowała Marta Sokołowska ("Dialog" 11/2015). Tekst przeszedł najpierw chrzest bojowy w postaci czytania performatywnego (por. RM 5/2015), następnie - już jako pełne przedstawienie - od