"Wielopole, Wielopole" jest przedstawieniem o randze światowej, jednym z najwybitniejszych dzieł polskiej kultury współczesnej. Wynika z ducha awangardy teatralnej, któej Tadeusz Kantor jest przedstawicielem i współtwórcą i stanowi przykład nowej nietradycyjnej, a może nawet antytradycyjnej sztuki teatru. Przesycone jest przy tym zaskakująco intensywną polskością. Nie tylko dlatego, że brzmi w nim ustawicznie polska, ludowa pieśń kościelna, polska piosenka wojskowa i Chopin przetwarzający "Lulajże Jezuniu". I nie tylko dlatego, że słychać mowę polską, widać symbole wszystkich istotnych elementów polskiej obyczajowości, tradycji i wierzeń, ale także dlatego i przede wszystkim dlatego, że ten rodzinny obrzęd wspomnień skromnych ludzi, choć czyni to jakby mimowolnie, z tym większą silą pokazuje los polskich pokoleń: wspólny, dziedziczony przez nas wszystkich i w teraźniejszość naszą przedłużony, polski los historyczny. "Wielopole, Wielopo
Źródło:
Materiał nadesłany
Rzeczpospolita