"Pieśni Leara" w reż. Grzegorza Brala z Teatru Pieśń Kozła z Wrocławia na 33. Warszawskich Spotkaniach Teatralnych. Pisze Aleksandra Skorupa w serwisie Teatr dla Was.

Teatr Pieśni Kozła potraktował materię szekspirowską dość umownie, co jednak nie przeszkodziło w oddaniu struktury dramatu i napięć miedzy bohaterami. Grzegorz Bral mówi o tym, że "Pieśni Leara" są rodzajem żywych obrazów, a inspiracją dla powstania spektaklu stała się jego wizyta w londyńskim National Gallery, gdzie po raz pierwszy zetknął się z twórczością Wassily'ego Kandinsky'ego. Przedstawienie jest więc projekcją krajobrazów, podobnie jak obrazy rosyjskiego abstrakcjonisty. Reżyser jest obecny przez cały czas na scenie. Przemawia między kolejnymi pieśniami, wykonywanymi w trzech językach: łacińskim, koptyjskim i angielskim, zapowiadając następne sceny. Staje się więc kimś w rodzaju narratora czy opowiadacza. Poszczególne pieśni, które są odpowiednikami niektórych momentów z dramatu, wyrażają emocje bohaterów i prezentują ich charaktery. Całość natomiast jest niezwykle harmonijna. Nazwa zespołu ewidentnie odsyła nas do