Oryginalne interpretacje poszczególnych dramatów w pierwszej części oraz wnikliwe analizy przedstawień teatralnych w drugiej składają się na całość, której w bogatej bibliotece książek poświęconych Wyspiańskiemu jeszcze nie było - o książce Marii Prussak "Wyspiański w labiryncie teatru" pisze Magdalena Popiel w Didaskaliach.

Książka Wyspiański w labiryncie teatru jest kolejną wypowiedzią Marii Prussak na temat Wyspiańskiego. Choć należałoby raczej powiedzieć "w sprawie" Wyspiańskiego. Jej książki i artykuły poświęcone twórczości tego artysty mają bowiem zawsze płomień wewnętrznego zaangażowania. Nie chłód "badacza owadzich nóżek", ale temperament osoby lubiącej spory i przekonująco broniącej swoich tez jest charakterystycznym rysem jej pisarstwa. W każdym niemal zdaniu widoczne jest głębokie przekonanie, że wybrany przedmiot jest tym, o który warto się spierać. I jest to jedna z przyczyn , dla której szkice Prussak - nie epatując nowatorstwem metody i dyskursu - zaciekawiają czytelnika i wciągają w świat stawianych przez nią pytań i problemów. Książka, choć spis treści tego nie zdradza, składa się właściwie z dwóch części. Pierwszą stanowią teksty traktujące o poszczególnych dramatach Wyspiańskiego, bądź podejmujące zagadnienia szersze, wykr