Myśląc o teatrze, który ratuje życie i przywraca godność, nie sposób pominąć czterech, znanych poznańskiej publiczności spektakli: "Alicja. Rozprawa 14/06" Teatru 21 z Warszawy, "Camping" Teatru Maatwerk z Holandii, "MultiKultiTango" teatru Ramba Zamba z Niemiec i "Questo Buio Feroce" Compagnii Pippo Delbono z Włoch - o "teatrze dla życia" piszą Ewa Jeleń i Alicja Morawska-Rubczak z Nowej Siły Krytycznej.

Wiedeń, rok 1912. Zygmunt Freud wygłasza podsumowujący wykład o roli snów i telepatii. Tłum studentów z wypiekami na twarzy i komentarzami na ustach opuszcza salę, zostaje tylko on - bezczelny Jacob Moreno. "Cóż, doktorze Freudzie, zaczynam w tym miejscu, w którym pan się zatrzymał" - odpowiada zapytany o to, co właściwie sprowadziło go na prelekcję. "Pan bada ludzi w sztucznym środowisku swojego gabinetu, ja spotykam ludzi w ich domach i na ulicy. Pan analizuje ich sny i marzenia, ja daję im odwagę do tego, by znowu zapragnęli marzyć." Niestety, nie są nam znane bezpośrednie następstwa takiego dictum, ale zapewne Freud minę miał nietęgą. Za to Moreno z powodzeniem rozwijał opracowywaną od dłuższego czasu metodę psychodramy, mającej na celu zaktywizowanie jej uczestników do odtwarzania istotnych sytuacji i zachowań, związanych ze stanem chorobowym jednostki, a które nie zostały odreagowane w przeszłości. Studiując medycynę, matematykę i filo