"Wieczny kwiecień" Jarosława Jakubowskiego (laureata konkursu "Metafory rzeczywistości" w Teatrze Polskim w Poznaniu) odwołuje się wprost do tego, co się stało z Polską i Polakami po katastrofie smoleńskiej. Autor "swój" kwiecień rozszerza na śmierć Jana Pawła II, Kurta Cobaina, zniszczenie reaktora atomowego w Czarnobylu aż po akcję rodem z PRL-u "Kwiecień Miesiącem Pamięci Narodowej" - pisze Stefan Drajewski w Polsce Głosie Wielkopolskim.

"Wieczny kwiecień" Jarosława Jakubowskiego zwyciężył w tegorocznej edycji konkursu "Metafory rzeczywistości" [na zdjęciu czytanie] w Teatrze Polskim w Poznaniu. Temat do powieści, dramatu, reportażu czy nawet zwykłej notatki prasowej leży na ulicy. Trzeba go tylko dostrzec a potem umiejętnie opisać. Czytając i oglądając finałowe dramaty Konkursu Dramaturgicznego Metafory Rzeczywistości w Teatrze Polskim w Poznaniu, odniosłem wrażenie, że z wyborem tematu dramaturdzy nie mają problemu: mają dobry słuch, węch i wzrok. Problem zaczyna się na drugim piętrze: jak ten temat ugryźć. "Wieczny kwiecień" Jarosława Jakubowskiego odwołuje się wprost do tego, co się stało z Polską i Polakami po katastrofie smoleńskiej. Autor "swój" kwiecień rozszerza na śmierć Jana Pawła II, Kurta Cobaina, zniszczenie reaktora atomowego w Czarnobylu aż po akcję rodem z PRL-u "Kwiecień Miesiącem Pamięci Narodowej". Pewnie starsze pokolenie Polaków dodałoby wi�