Od dwóch i poi roku kierujesz lubelskim Teatrem im. Osterwy i twoja tutaj obecność zaznaczyła się szeregiem interesujących premier - że wspomnę tylko "Białe małżeństwo" Różewicza czy "Betlejem polskie" Rydla w twojej reżyserii. A co ciekawsze, w Lublinie indzie znowu zaczęli chodzić, do teatru. Zaczyna się jakby powtarzać sytuacja sprzed z górą dwudziestu lat, kiedy to założony przez ciebie studencki teatr "Gong" grupował najciekawsze jednostki z lubelskiego środowiska studenckiego i młodoartystycznego, gdy był on amatorem ogólnokrajowego studenckiego ruchu teatralnego i kiedy przedstawienia "Gongu" cieszyły się słuszną frekwencją. Potem zacząłeś reżyserować w teatrach zarodowych, dyrektorowałeś teatrom w Gorzowie Wielkopolskim, Olsztynie, Koszalinie, Szczecinie. A teraz "stary lublinianin". - Przepraszam, ale tak dla ścisłości, te ja jestem lwowianinem, gdzie się urodziłem i mieszkałem w dzieciństwie. I także - w jakiejś mierze - krako