"Płatonow" w reż. Grzegorza Wiśniewskiego na Scenie Kameralnej Teatru Wybrzeże w Sopocie. Pisze Agnieszka Domańska w Teatraliach.

"Życie wydawało się zwyczajne i spokojne do momentu kiedy pojawia się On. Płatonow, bohater dramatu Czechowa powraca niczym Wokulski z tułaczki wojennej, tylko że zamiast kameralnego przywitania wiernego starego subiekta ze Stanisławem mamy tutaj wieloosobowy komitet powitalny. Fanfary, uściski i wspólne śpiewy dobiegają końca i szybko odchodzą w niepamięć". Płatonow pieszczotliwie nazywany Miszą ma w sobie tajemniczą siłę, charyzmę, czy po prostu to "coś", co działa na kobiety jak magnes. Żadna nie może mu się oprzeć. Niesłychane, zważywszy na to, że wydają się świadome charakteru Płatonowa, który w adorowaniu kobiet widzi przecież sens swojej egzystencji. W prostej scenografii spektaklu rzuca się w oczy olbrzymi, leżący dzwon. W adaptacji Grzegorza Wiśniewskiego można go interpretować pewnie na wiele sposobów. Być może jest symbolem nadchodzących zmian, czającej się śmierci. Jeśli idzie o zespół aktorski, postacią nietuzinko