EN

7.05.2008 Wersja do druku

Wspomnienie o Andrzeju Uraniowiczu

W latach 1953-1963 ANDRZEJ URAMOWICZ był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru Polskiego. To on pierwszy wprowadził na bielską scenę wcześniej nie granych autorów, takich jak Bułhakow czy Brecht, a także dramaturgów czeskich i słowackich - wspomnienie o zmarłym artyście.

Andrzej Uramowicz, reżyser i dyrektor wielu polskich teatrów, zmarł 15 kwietnia w wieku 93 lat. Spoczął na cmentarzu w rodzinnym w Jaworznie. W dwa dni po nim zmarła jego żona, Aniela. Uramowiczowie przez kilkanaście ostatnich lat mieszkali w Bielsku-Białej, w mieście, z którym czuli się mocno związani. Uramowicz urodził się 20 grudnia 1914 r. w Jaworznie. Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Mysłowicach ukończył w 1934 r. Pracował jako nauczyciel w szkołach podstawowych na Śląsku, równocześnie rozpoczął studia w Instytucie Robót Ręcznych i Rysunku w Warszawie. Po wybuchu wojny znalazł się we Lwowie, gdzie w październiku 1939 r. zadebiutował jako aktor na deskach Teatru Dramatycznego w "Zagładzie eskadry" Korniejczuka u boku Aleksandra Bardiniego, Erwina Axera i Józefa Wyszomirskiego. Po wojnie jako jeden z ostatnich uczniów Leona Schillera ukończył Wydział Reżyserii PWST w Łodzi i Warszawie. Jego dyplomem reżyserskim były "Uczone białog

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Wspomnienie o Andrzeju Uraniowiczu

Źródło:

Materiał nadesłany

Polska Dziennik zachodni nr 105/06.05

Autor:

Wanda Then

Data:

07.05.2008