Współczesne współczesnym

Prawdziwość i aktualność poglądu, iż o współcze­sności najlepiej mówić sztukami współczesnymi, postanowiono sprawdzić w radom­skim teatrze. Ogłoszono konkurs. Z około pięćdziesięciu nadesłanych sztuk wybrano cztery, które w odstę­pach tygodniowych na przełomie mar­ca i kwietnia zaprezentowano publicz­ności pod wspólnyjm tytułem "Radom odważny". Odważny? Autorom i reali­zatorom projektu chodziło być może o to, by zasygnalizować rodzaj wła­snej, bezkompromisowej postawy twórczej i światopoglądowej: oto od­ważnie będziemy mówić o otaczającej nas rzeczywistości, bez przemilczeń, upiększeń, retuszów, prawdziwie, bo­leśnie, a nawet drastycznie i brutalnie. To, przynajmniej z marketingowego punktu widzenia, brzmi zachęcająco i prowokująco. Na czym jednak ta od­waga miałaby polegać? Na tematach? Języku? Formie? Po kolei. 1. Pierwsze z pokazanych przedsta­wień to "Prawdziwa historia głupiego Ja­sia" Radosława Figury, rzecz