Wydaje się, że teatry co­raz bardziej interesują się rodzimą dramatur­gią współczesną - w samym wrześniu mieliśmy w Warszawie trzy prapre­miery. Dwie z zainscenizowanych sztuk w jakiejś mierze się uzupełniają. Myślę tu o "Poczekalni" Macieja {#os#7323}Kowalewskiego{/#} przez niego samego wyre­żyserowanej i "w połowie" zagranej, a także o "Niektórych gatunkach orłów" Domana Nowakowskiego, którą to rzecz wyreżyserował i "w połowie" zagrał Olaf Lubaszenko. Najogólniej mówiąc, sztuki te dotyczą bardzo ak­tualnego, szczególnie dla środowiska artystów czy intelektualistów, proble­mu. Chodzi mianowicie o dramatycz­ny dylemat, który zamknąć by moż­na w szekspirowsko skonstruowanym zdaniu: sprzedawać się czy nie sprze­dawać? Nie jest to może tak drama­tyczne pytanie, jak to, które zadaje so­bie Hamlet, niemniej jednak bohate­rowie obu sztuk wymieniają rozwią­zanie ostateczne, jako jedno z możli­wych rozstrzygnięć tego dylematu. Bo