Kończy się 15 edycja Mandala Performance  Festival. Ostatnie pokazy odbędą się 12 i 13 czerwca.

fot. Grzgorz Stadnik / mat. organizatora

Mandala Performance Festiwal | Szekspir – r e i n k a r n a c j a

12 czerwca (sobota), godz. 19.00 „Szekspir – r e i n k a r n a c j a” video-performatywny monodram | Układ Formalny | 15 Mandala Performance Festiwal
Bilety w cenie: 20 zł ulgowy, 30 zł normalny
UWAGA! SPEKTAKL DLA WIDZÓW OD 18 ROKU ŻYCIA. W SPEKTAKLU UŻYTE ZOSTAJE ŚWIATŁO STROBOSKOPOWE!
„Szekspir – r e i n k a r n a c j a” video-performatywny monodram, oparty na monologach Szekspira z takich dzieł jak: Makbet, Hamlet, Juliusz Cezar, Henryk IV, Troilus i Kresyda czy Król Lear | Układ Formalny
scenariusz i reżyseria: ADAM MICHAŁ PIETRZAK, PIOTR MATEUSZ WACH
wykonanie: ADAM MICHAŁ PIETRZAK
scenografia: KLAUDIA LASZCZYK
muzyka: TYMOTEUSZ WITCZAK
projekcje: ANNA SZALWA
zdjęcia do animacji: GRZEGORZ STADNIK
obsada: ADAM MICHAŁ PIETRZAK
czas: 45 MINUT
foto: Grzegorz Stadnik
PREMIERA 19 września 2020 roku; Sala Formalna Układu Formalnego; Centrum na Przedmieściu.
Spektakl został zakwalifikowany do konkursu SzekspirOFF Prezentacje 2021 w ramach 25. Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku.
Twórca/artysta zostawiony w sferze lockdown’u mierzy się z potrzebą tworzenia, zamknięty w czterech ścianach. Spektakl stawia pytania: kim jest człowiek w zamknięciu? Czy artysta jest dalej artystą, jeśli przestaje tworzyć? Czy zwykły człowiek ma wpływ na los świata? Czym jest władza? Poprzez te pytania twórca reinkarnuje różne dzieła Szekspira.
„Mogę wyobrazić sobie, że żyłem w poprzednich wiekach i napotkałem wtedy na pytania, na które nie mogłem odpowiedzieć; muszę zatem narodzić się na nowo, ponieważ nie wypełniłem danego mi zadania.”
Carl Gustav Jung
Adam Michał Pietrzak (1990r.) Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie filia we Wrocławiu. Występował m.in. na takich festiwalach jak: Edynburg Festival Fringe 2015 w spektaklu The Biggest Marionett Circus in the Word reż. Wiktor Wiktorczyk, Mobarak International Puppet Theater Festival w Teheranie ze spektaklem „Poemat o słońcu i księżycu”, St Magnus International Festival, Kids Festival Internazionale del Teatro Lecce, Carnaval Venecia 2018, II Festiwal małych Prapremier w Wałbrzychu w swoim autorskim spektaklu „Zbyt późno”, czy na 37. i 38. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej  w spektaklach „ Inne gatunki” reż. Agnieszka Nasierowska i „Traktat o Androidach: God hates Poland” w reż. Agnieszki Nasierowskiej i Grzegorza Grecasa. Wybrany do grona kreatywnych studentów Wrocławia, z okazji 70lecia polskiego środowiska akademickiego we Wrocławiu. Stypendysta rektora PWST im. L. Solskiego w Krakowie. Współtwórca i założyciel Teatru Układ Formalny. Zagrał rolę Jeroma w spektaklu „Kosmetyka Wroga” w reż. Grzegorza Grecasa, za którą otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora na XVIII festiwalu teatrów niezależnych Garderoba. Spektakl otrzymał nagrodę Grand Prix na XIV Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Niezależnych Pro Contra w Szczecinie. Wcielił się w rolę Blondiego w „#[+#@!? (słowo na G)” w reż. Grzegorza Grecasa. Spektakl powstał w ramach II edycji Konkursu Jana Dormana,i brał udział w 24. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej i w programie Teatr Polska. W 2018 r. w ramach programu Niepodległa zagrał w spektaklu „Spólnota” w reż. Marty Streker. W Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, zagrał postać Śruta w spektaklu „Cicho/ Tuxo” w reż. Katarzyny Dudzic- Grabińskiej. W ramach stypendium artystycznego Prezydenta Miasta Wrocławia zrealizował autorski monodram Szekspir- r e i n k a r n a c j a. Stypendysta „samoformacji aktorskiej”. Współpracował m.in. z Wrocławską Szkołą Filmowa, Warszawską Szkołą Filmową,  Centrum Technologii Audiowizualnych (CeTa), czy przy projekcie L.U.C.  Rebel Babel Esemble. Hip- Hop między narodami. Absolwent Szkoły Pedagogów Teatru przy Instytucie Teatralnym w Warszawie.

Piotr Mateusz Wach Artysta teatru działający na przecięciu performance’u i choreografii. Swoją praktykę opiera na technikach świadomego śnienia i głębokiego słuchania, a poprzez zgłębianie transu i odmiennych stanów świadomości i ciała, konstruuje rozciągnięte w czasie ruchome obrazy – hipnotyczne, medytacyjne i niepokojące. Ukończył Wydział Teatru Tańca w Bytomiu w krakowskiej AST oraz Międzynarodową Akademię Sztuk Pięknych i Mediów w Wenecji (na kierunku choreografia i performance). Laureat Grand Prix 21. Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku, nagrody Shaking The Walls, Złotej Maski Woj. Śląskiego i innych. Podwójny stypendysta Alternatywnej Akademii Tańca 2018, 2019 realizowanym przez Art Stations Foundation Grażyny Kulczyk w Poznaniu oraz stypendysta Bienalle Warszawa 2020. Współpracuje z m.in.: Teatrem INTERNO5 w Neapolu, Bodytalk w Münster, Deep Control Collective w Oslo, Teatrem Tańca i Ruchu ROZBARK w Bytomiu, Teatrem Barakah w Krakowie. W pracy artystycznej spotkał się z m.in.: Krystianem Lupą, Yoshiko Waki, Cecilią Moisio, Cezarym Iberem, Heleną Jonsdottir, Maciejem Gorczyńskim, Tomaszem Bazanem, Jackiem Poniedziałkiem, Anną Piotrowską czy Mikołajem Mikołajczykiem.

Klaudia Laszczyk autorka scenografii, kostiumów, lalek oraz plakatów do spektakli teatralnych w kraju i zagranicą. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu na kierunku Scenografia. W swojej pracy zakłada ogólne uproszczenie formy, umowność i odrealnienie, tak aby pobudzić wyobraźnię odbiorcy. Współpracowała m. in. z Teatrem Groteska w Krakowie, Teatrem Animacji w Poznaniu, Teatrem Lalek Banialuka w Bielsku Białej, Teatrem Lalki i Aktora w Wałbrzychu, Teatrem Zagłębia w Sosnowcu, Teatrem Miejskim w Gliwicach, Wrocławskim Teatrem Lalek, Open Window Theatre w Norwegii.

Tymoteusz Witczak (1991) – kompozytor teatralny i filmowy. W 2016 ukończył studia kompozytorskie w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Jest laureatem konkursu kompozytorskiego, przy V Międzynarodowym Konkursie Fagotowym im. C.M. Webera (2012), oraz I Konkursu Kompozytorskiego Leo Festiwalu (2013). Jego kompozycja „Cztery jesienne haiku” zajęła pierwsze miejsce na międzynarodowym konkursie kompozytorskim The Other Composition Competition (Miami, USA, 2014). Jest autorem muzyki do pełnometrażowego filmu „Wycieczka” w reż. B. Grudzieckiego (2016/17), a także do dokumetu „Kiedy ten wiatr ustanie” w reż. A. Gabryel, który miał premierę na festiwalu Millenium – Doc Against Gravity (2016) oraz zdobył nagrodę ARRI IDFA Award for Best Student Documentary na prestiżowym festiwalu International Documentary Film Festival Amsterdam (2016). Wśród muzyki teatralnej należy wymienić ścieżkę dźwiękową do spektakli „Siedem minut po północy” (PWST Wrocław, 2015), „Zbyt późno” (Festiwal Małych Prapremier, Wałbrzych, 2015), „Inne Gatunki” (37. Przegląd Piosenki Aktorskiej – nurt OFF, Wrocław, 2016), „Traktat o Androidach: God hates Poland” (Nurt główny 38. Przeglądu Piosenki Aktorskiej, Wrocław, 2017) Tymoteusz jest też współautorem interaktywnej instalacji dźwiękowej Neuromuzyka III i Neuromuzyka IV. Instalacja ta przetwarza fale mózgowe użytkownika, na generowany w czasie rzeczywistym dźwięk, prezentowana była podczas festiwalu Kunstfestival Locked-in? Locked-out! (Lunteren, Holandia, 2016) oraz 14 edycji Przeglądu Sztuki SURVIVAL (Wrocław, 2016). Od czerwca 2013r. współprowadzi audycję Panorama Dźwięku w Akademickim Radiu Luz, gdzie zajmuje się popularyzacją muzyki współczesnej i eksperymentalnej. Jest trzykrotnym stypendystą Rektora Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu (2013 – 2016), laureatem Stypendium Artystycznego Prezydenta Wrocławia (2015), oraz Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2015).

Program współfinansowany przez Fundację KGHM

fot. Piotr Werewka / mat. organizatora

Mandala Performance Festiwal | OŚĆ! | GEMINI tryptyk


13 czerwca (niedziela), godz. 19:00 „OŚĆ!” | wykonanie: Marta Wiśniewska, koncepcja i reżyseria: Małgorzata Haduch | „GEMINI tryptyk” | choreografia: Anna Piotrowska | 15 Mandala Performance Festiwal
Bilety w cenie: 20 zł ulgowy, 30 zł normalny. Wieczór łączony, obowiązuje jeden bilet.
„OŚĆ!” performance na głos i ciało
wykonanie: Marta Wiśniewska
koncepcja i reżyseria: Małgorzata Haduch
kostium: Hanka Podraza
światło: Piotr Werewka
produkcja: Free The Dance
czas: 30 minut
Wiśniewska i Haduch to nowy duet sceniczny, świeża przyjaźń i wspólne wizje. Jedną z nich jest „OŚĆ!”, od której wszystko się zaledwie zaczyna… Na scenie jest Marta, pojawia się metaforycznie „goła” i odpala rakietę, w której jest tak mnóstwo emocji przepuszczonych przez ciało i głos. Lecz to nie jest koncert. W formie „OŚĆ!” zbliża się do performensu, zahacza o nowe praktyki performatywne. Jest to swoisty debiut Wiśniewskiej, gdyż kreuje język ekspresji, jakim do tej pory się nie posługiwała, używa głosu a capella, za którym podąża minimalistycznym ruchem. Jest to i debiut dla Haduch jako reżyserki nietypowego przedstawienia, gdyż po raz pierwszy wiodącą formą kompozycji jest dźwięk, a nie choreografia.
„Pracujemy z partyturą – rodzajem improwizacji strukturalnej, szkielet jest zafiksowany, lecz w środku dopuszczalna jest pewna dowolność interpretacji.”
„OŚĆ!” to spotkanie jakże odległych od siebie światów scenicznych, przeszłości Haduch spędzonej częściowo w amsterdamskim i krakowskim offie oraz scenicznej komercyjnej kariery Wiśniewskiej. Obydwie artystki przejrzały się w sobie, dostrzegając nieodkorkowany potencjał mówienia wreszcie swoim własnym językiem.
Małgorzata Haduch tancerka/choreografka, absolwentka School for New Dance Development w Amsterdamie (2004), związana jest z holenderską i polską sceną free jazzową i punkową, współpracowała w ostatniej dekadzie z takimi znakomitymi muzykami jak Ab Baars, Wilbert de Joode, Andy Moor, Paulina Owczarek, Marcin Masecki, Arvind Ganga. W 2013 roku założyła własny zespół Help Me To Crash, z którego narodził się najważniejszy duet artystyczny z Marią Mavridou i ich wspólny performance “No Sugar No Candy”. Haduch była dwukrotnie Stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz kilkakrotnie nagrodzona dofinansowaniem z Instytutu Adama Mickiewicza – Program Kultura Polska Na Świecie. Laureatka Stypendium Twórczego Miasta Krakowa, Stypendium Rządu Meksykańskiego dla Obcokrajowców oraz Programu Wspieranie Aktywności Międzynarodowej. Uczy techniki Flying Low, kompozycji i improwizacji na Kursie Choreografii Scenicznej w Krakowie oraz w ramach sezonowych warsztatów Praktyka Improwizacji i Performance (PIP).
Marta Wiśniewska polska tancerka, instruktorka tańca, wokalistka, choreografka, sędzia międzynarodowy tańca hip hop, aktorka i prezenterka telewizyjna. Zaczęła karierę jako tancerka i choreografka Ich Troje oraz partnerka lidera zespołu, Michała Wiśniewskiego. W 2004 zadebiutowała jako wokalistka, wydając singiel „Here I Go Again” (cover piosenki Whitesnake). Jej pierwsze dwa albumy studyjne, Mandaryna.com (2004) i Mandarynkowy sen (2005), odniosły sukces, a utwór „Ev’ry Night” (pierwszy singiel promujący Mandarynkowy sen) stał się przebojem. Wykonanie piosenki podczas festiwalu sopockiego w 2005 wywołało poruszenie w mediach i zarzucenie artystce braku umiejętności wokalnych. W 2006 prowadziła autorski program Let’s Dance, czyli zrobię dla was wszystko. W 2007 otworzyła szkołę tańca Mandaryna Dance Studio. W 2009 ukazał się jej trzeci album studyjny, zatytułowany AOK. Grała Kasię Sarnecką w serialu TVN Na Wspólnej i piosenkarkę Rosę w serialu Polsatu Pierwsza miłość.

Teatr Rozbark
„GEMINI tryptyk”
koncepcja, choreografia: Anna Piotrowska,
kreacja i wykonanie:
Kamil Bończyk
Joanna Brodniak
Anna Piotrowska
Alexey Torgunakov
Katarzyna Zioło
czas: 50 minut
Spektakl „GEMINI tryptyk” jest kontynuacją i poszerzeniem trzech wcześniejszych realizacji, tj. „Gemini” i „Gemini&after” z 2006 roku w wykonaniu Patrycji Dońskiej i Anny Piotrowskiej oraz „Gemini” z 2017 roku w wykonaniu Artura Bieńkowskiego, Kamila Bończyka i Alexeya Torgunakova.
Głównym motywem pierwowzoru była kreacja i poszukiwanie zależności sióstr syjamskich związanych-zrośniętych ze sobą quasi-nierozerwalną relacją. To stało się punktem wyjścia do dalszej eksploracji spektaklu kolejno na trzech i pięciu wykonawców.
Najnowsza odsłona Gemini to tryptyk, trzy części zespojone utworami Henryka Góreckiego:
ofiarowanie,
opowieść,
obcowanie.
Motyw bliźniaczej zależności zostaje poszerzony o kontekst społecznego ekosystemu i zależności jego elementów. Istotą jest fizyczny dialog, w którym poszukiwana jest harmonia i siła (nie)obecności jednostki oraz cielesnych interakcji wspólnoty.
delikatna troska ciał
ciało przenika przez ciało
zespojenie
impresja ciał

Program współfinansowany przez Fundację KGHM