3 października w Teatre Polskim odbędzie się premiera spektaklu "Leśni. Apokryf" wg tekstu Tadeusza Różewicza w reż. Marty Streker.

Dramaturgia tekstów, które autor "Kartoteki" pisał na scenę i dla kina, nie miała mocnej struktury, nie skupiała się na konfliktach, budowaniu postaci. Czasem kolejne wątki czy obrazy łączyła postać bohatera. Czasem te formy opisywano wręcz jako "kolażowe". Spektakl Leśni. Apokryf ma podobną strukturę, która przez kolejne "obrazy" nawiązuje do Do piachu i tworzy pejzaż intelektualny, jaki znamy z partyzanckich tekstów Różewicza. "Apokryf" to tekst niekanoniczny. Nieuznany, nienatchniony i niezgodny z doktryną. Jego autentyczność jest dyskusyjna. Często jest to tekst "wydobyty z ukrycia", ujawniony, ale skazany na funkcjonowanie na marginesie kanonu, a czasem stojący wobec niego w opozycji. Partyzanckie teksty Tadeusza Różewicza (dramat "Do piachu", ale także opowiadania ze zbiorów "Echa leśne", "Opadły liście z drzew" i "Przerwany egzamin") mają taki status. Daleko im do literatury heroicznej czy patriotycznej. Ciekawe, że to właśnie ich pros