Teatr Polski świętuje jubileuszowy sezon symbolicznym hasłem "Wyzwolenie" i walczy o unarodowienie. Slogan ma także znaczenie symboliczne. - Czas na wyzwolenie spod dyktatu ekonomii, pracy twórczej z ciasnych tabel urzędników, sztuki z pęt komercji - deklaruje zespół.

W styczniu minie 70 lat, odkąd Polski stał się polski, choć wtedy nazywał się Wielkim, a nazwę po wojnie zmieniał aż sześć razy. 6 stycznia 1946 r., gdy miasto było jeszcze w ruinie, wystawiono "Śluby panieńskie" Aleksandra Fredry w reżyserii Teofila Trzcińskiego, pierwszego dyrektora sceny. - Trzeba było przygotować publiczność, którą wbrew temu, co myślimy, nie stanowiła lwowska czy wileńska inteligencja, lecz chłopi, do kontaktu z teatrem. Aby byli w stanie go przyjąć i zostali zachęceni do przychodzenia tu - opowiada Piotr Rudzki, kierownik literacki teatru. Jubileuszowemu sezonowi przyświeca hasło "Wyzwolenie". W dniu urodzin teatru zostanie wystawiony dramat Stanisława Wyspiańskiego o tym tytule w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego. Slogan ma także znaczenie symboliczne. - Czas na wyzwolenie spod dyktatu ekonomii, pracy twórczej z ciasnych tabel urzędników, sztuki z pęt komercji - deklaruje zespół. W programie znalazło się