Blisko 1200 widzów obejrzało od 6 do 9 października teatralne realizacje tekstów Helmuta Kajzara, Tymoteusza Karpowicza i Tadeusza Różewicza. Wrocławski Teatr Współczesny zorganizował minifestiwal ich twórczości - Dni Patronów.

Co wieczór na Dużej Scenie prezentowaliśmy NAUKĘ CHODZENIA - spektakl, który prowadzi widza przez dramaty, prozę i poezję Tadeusza Różewicza. Reżyser i autor scenariusza, Paweł Miśkiewicz, postawił przed aktorami trudne zadanie: wcielając się w kolejne role jednocześnie pozostają sobą, wędrują wraz z publicznością pośród metafor, spostrzeżeń i intuicji Poety. Scenografia Barbary Hanickiej to przestrzeń z pozoru prowizoryczna, niczym w Różewiczowskiej "Śmierci w starych dekoracjach": zniszczone kolumny, fragment sali baletowej z wielkim lustrem, sterta krzeseł, samotne fotele, stara leżanka z gabinetu lekarskiego, a obok piękna harfa, fisharmonia i duży zegar elektroniczny, który odmierza czas do nieubłaganego końca. Niekiedy przez środek sceny przejeżdża wózek operatorski i na ścianie w głębi widzimy zbliżenia twarzy bohaterów. Rzecz jest o życiu i śmierci, o ciszy i hałasie, o wstydzie i wzruszeniu. To spektakl zespołowy. Jego osią je