Dwudziestego października tego roku przedstawienie "Wyzwolenia" Stanisława Wyspiańskiego w inscenizacji Konrada {#os#6236}Swinarskiego{/#}, przygotowanej na scenie Starego Teatru w Krakowie, otworzyło pierwszy sezon Teatru Rzeczypospolitej w Warszawie. Trudno było o lepszy wybór. Wdzięczność winniśmy jednak nie tylko tym, co wybierali. Hołd składamy raz jeszcze wielkiemu twórcy tego spek­taklu, a potem zespołowi i kierownictwu krakowskiego teatru za to, że dzieło Swinarskiego wciąż żyje na scenie i utrzymywane jest w znakomitej formie. Że raz jeszcze (już po raz trzeci) mogliśmy je oglądać w Warszawie, że mogło uświetnić wspomnianą uroczystość, której nadano wysoką rangę. Premiera tego Wyzwolenia odbyła się 30 maja 1974, a więc lat temu z górą dziewięć. Mieliśmy już wtedy świadomość, że narodziło się na scenie Starego Teatru przedstawienie wielkie, podobnie jak o rok wcześniejsze "Dziady", jedno z największych, jakie powstały w nas