"Wysocki. Powrót do ZSRR" w reż. Piotra Siekluckiego w Teatrze Nowym w Krakowie. Pisze Alicja Müller w Teatraliach.

Kraj nic niewarty albo inaczej - wart tyle, co kolejna flaszka byle czego. Nieznośna lekkość melodii mruczanych na przekór ciężkości świata. Prujące się struny gitary, trzaskające szyjki butelek. Majaczące widmo wolności, które nie chce się ucieleśnić. I człowiek przygnieciony nadmiarem niemożliwości, zmiażdżony oczekiwaniami, zniewolony nałogami, czyli Władymir Wysocki - bard, co zagrał Hamleta, a umarł w morzu wódki. Wysocki. Powrót do ZSRR to policzek wymierzony Matce Rosji. Historię opowiada się tu ochłapami obrazów, strzępkami zdań. Postać wielkiego pieśniarza tworzy trzon scenicznej metafory - monodram Piotra Siekluckiego powstał nie tyle po to, by rozbrzmieć mogło kilka mocno już zakurzonych piosenek, lecz żeby echem rozniósł się krzyk zarzynanej wolności. Mamy do czynienia z dramatycznym zapisem nicowania pragnień, potwornienia snów. Marzenie o wolnym świecie płynnie przechodzi w potrzebę bycia gdzie indziej. Stąd wódka i n