Z prasy: "Sztuka zamiast zaj­mować się życiem onanizuje się. Artyści malują obrazy o obrazach, piszą powieści o powieś­ciach. Tak jakby można było dwa razy odgryźć ten sam ogon. Nic dziwnego, że popyt na sztukę, tę istniejąca poza masowymi środkami przekazu, spada..." Byłem na przedstawieniu Tadeu­sza Różewicza "Stara kobieta wy­siaduje". Od razu powiem, że i sztuka (taka mozaika utkana z tego co donoszą gazety, mówią ludzie na ulicy i lęgnie się w głowie poety, któremu spać przeszkadzają latają­ce samoloty), i przedstawienie po­dobają mi się bardzo. Teatr powi­nien budzić refleksje i śmiech. Tu jest jedno i drugie. A więc, jak mó­wimy od momentu wprowadzenia do sprzedaży coca-coli - to jest to! Stara kobieta wysiaduje i wyga­duje różne takie głupstwa i rzeczy pozornie nieistotne. Stara kobieta naśladuje w partiach poetyckich wcześniejszego Różewicza - poetę. Jest komentarzem Różewicza dramaturga do Różewicza poety. Stara ko