"Wojna i pokój" Lwa Tołstoja jest powieścią czytaną przez miliony ludzi na całym świecie, bez względu na granice, ustroje, "kur­tyny". Na czele trójki inscenizatorów niemieckich "Wojny i pokój" stoi słynny Piscator, które­go inscenizacje w okre­sie lat trzydziestych na­szego wieku zaciążyły na obliczu teatru, podobnie jak u nas oso­bowość Leona Schillera. Teatralna wersja "Wojny i pokoju" wy­kracza poza to, co moż­na by nazwać "przerób­ką" powieści. Autorzy scenicznej wersji zrezyg­nowali z ukazania wielu wątków fabuły powieś­ciowej, uprościli odważ­nie akcje dramatyczną. Jednocześnie jednak po­kazali nam w pełni Tołstojowski dramat wiel­kich uczuć i ludzkiego cierpienia, dramat bez­silności ludzkiej wobec tragedii wojny. Zacho­wali ideę naczelną. Cała sztuka jest jednym wielkim protestem przeciw­ko wojnie, jej bezsenso­wi i jej bezmyślnym po­twornościom. Na skromnej scenie Państwowego Teatru Powszechnego w War­szawie, n