Ignacy Gogolewski, za którego dyrektorskiej kadencji, Teatr im. St. Wyspiańskiego nabrał znowu odpowiedniej renomy, niestety po­rzucił Katowice, w związku z czym ta nasza czołowa śląska scena zna­lazła się znów w pewnego rodzaju impasie artystycznym. Ale ponie­waż "dłużej klasztora niż przeora", więc i "Wyspiański" postanowił nie poddawać się zanadto temu osiero­ceniu i nie tracąc animuszu dzia­łać dalej. Choć na razie bez fak­tycznego kierownika artystycznego, tylko pod wodzą spełniającego ową funkcję triumwiratu aktorskiego. W tej sytuacji, w której główną podstawą działalności teatru stał się przedwakacyjny repertuar, gdyż do wypracowania nowego jest, jak na razie, trochę jeszcze daleko, dobrze się stało, że, odwiedził Katowice warszawski Teatr Dramatyczny. I to z dobraną grupą sław aktor­skich, wśród których, rzecz jasna, na pierwszym planie znaleźli się dwaj najsławniejsi eks-katowiczanie, czyli - Gustaw Holoubek i Andrz