Teatr Narodowy (Sala Bogusławskiego) w Warszawie: NOWE BLOOMUSALEM na podstawie XV epizodu "Ulissesa" Jamesa Joyce'a. Przekład: Maciej Słomczyński. Adaptacja, reżyseria i scenografia: Jerzy Grzegorzewski, muzyka: Stanisław Radwan, światło: Mirosław Poznański. Premiera 5 X 1999.

Zdaje się, że to Beckett, poproszony o skomentowanie ostatniego dzieła Joyce'a, powiedział, że nie można wytłumaczyć, o czym jest "Finnegans Wake", ponieważ ono samo jest tym czymś. Istnieje wiele znakomitych dzieł, awangardowych i postawangardowych, wobec których formuła Becketta ma bardzo wygodne zastosowanie i zupełnie spokojnie można na niej poprzestać, oddając się czystej kontemplacji sztuki. Sam tak nieraz postępuję, gdy najdzie mnie ochota, żeby powtórzyć lekturę Modelu do składania Cortazara czy jakiejś prozy Robbe-Grilleta, albo raz jeszcze wysłuchać któregoś z utworów Stockhausena czy, dajmy na to, improwizacji Ornette'a Colemana. Jerzy Grzegorzewski należy, moim zdaniem, do kręgu wyznaczonego przez Beckettowską formułę. Owszem, jego przedstawienia, nie tracąc nic ze swej olśniewającej piękności, przekładają się na jakiś dyskurs, zewnętrzny wobec samej formy, ale ten dyskurs ma znaczenie drugoplanowe; niekiedy bywa prawie niemoż