"Wiśniowy sad" Antoniego Czechowa w reż. Anny Augustynowicz w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Pisze Karol Biernat w Teatrze dla Was.

"Wiśniowy sad" Antoniego Czechowa symbolizuje tęsknotę za czasem niewinności, kiedy to szereg bolesnych i dramatycznych wyborów, które wkrótce przypieczętują los człowieka, wciąż skrywają się jeszcze w cieniu uginających się pod ciężarem dojrzałych wiśni drzew. Niczym wąż z rajskiego ogrodu cierpliwie wyczekujący momentu, w którym jednostka będzie gotowa, aby skosztować zakazanej pokusy. Tragedia biblijnej Ewy polega na tym, że decydując się na spożycie jabłka z drzewa wiadomości dobrego i złego, nie zna i nie rozumie konsekwencji swego czynu. Kobieta działa intuicyjnie, kierując się iluzją, złudzeniem, które zaszczepił w jej umyśle wąż kusiciel. Zjedzenie jabłka stanowi symboliczne wkroczenie w dorosłość, które okazuje się oszustwem: mimowolnym unicestwieniem większości pragnień i marzeń. Podobnie rzecz ma się z Lubow Raniewską. Bohaterka dramatu Czechowa chciała po prostu być szczęśliwą, nie miała złych intencji. Uganiają