Teatr im. Stefana Jaracza (Łódź) - Bolesław Leśmian - ZDZICZENIE OBYCZAJÓW POŚMIERTNYCH. Reżyseria - Bogdan Hussakowskl. Scenografia: Grzegorz Małecki. Muzyka: Andrzej Zarycki. Ruch sceniczny: Ewa Wycichowska.

Dziwna to sztuka, a właściwie zarys sztuki, gdyż autor nigdy jej nie skończył. Jeszcze dziwniejsze są losy rękopisu, który ze spalonej Warszawy poprzez Argentynę i USA wrócił do Łodzi w postaci kserograficznej odbitki przywiezionej przez Michała Sprusińskiego. Co uderza w tym tekście, napisanym wierszem (13-zgłoskowiec) o często wymyślnych, pełnych rymach? Chyba przede wszystkim antycypacja wątków, święcących prawdziwe triumfy w okresie egzystencjalizmu. W atmosferze dramatu rozpisanego na trzy osoby (dusze osób zmarłych) jest coś z "Przy drzwiach zamkniętych" i filmu "Kości rzucone" - sztuki i scenariusza Sartre'a. Oto zmarli odgrywają jeszcze raz swoją zbrodnię, jeszcze raz rozpamiętują namiętności popychające ich do czynów gwaftownych. Dzieje się to za sprawą wiosny - Leśmianowskiej wiosny, silniejszej od śmierci. Omawiając tę sztukę, Małgorzata Szpakowska trafnie zauważa, iż zgodnie z artystyczną filozofią poety - miłość nie wyga