Ostatnimi laty dość często pojawiają się w teatrach spektakle, które są adaptacjami wybitnych powieści. Zjawisko to wynika być może częściowo z braku nowych, oryginalnych utworów dramatycznych, ale przede wszystkim jest - jak sądzę - podyktowane pragnieniem wyjścia poza formy tradycyjne. Zwłaszcza że teatr i tak nowych form poszukuje i dosyć dowolnie dobiera dla swych artystycznych penetracji materiały literackie. W teatrze profesjonalnym świetnym przykładem może tu być działalność Adama {#os#835}Hanuszkiewicza{/#}, który konstruuje przedstawienia z poezji, publicystyki czy wspomnień pisarzy. Nie zabraknie również przykładów, jeśli zechcemy wymienić powieściowe adaptacje teatralne. Pisałem niedawno na tych łamach o "{#re#16558}Patnie{/#}", spektaklu przygotowanym w Łodzi przez Kazimierza {#os#58}Dejmka{/#} na podstawie "Lorda Jima" Conrada. W innym łódzkim teatrze grany jest "Bołdyn" według powieści Putramenta. Z kolei w krakowskim Teatrze {