Obok "Umarłej kla­sy" jest to najbardziej znany spektakl legen­dy polskiego teatru, Tadeusza {#os#5966}Kantora{/#}. Tytuł jest dwukrotnie powtórzoną nazwą wsi, w której artysta przyszedł na świat. Światowa prapremie­ra sztuki odbyła się we Florencji w czerwcu 1980 roku, gdyż właśnie tam przebywał wówczas na artystycznym sta­żu zespół teatru "Cricot 2". "Wielopole, Wielopole" prezen­towane na wielu sce­nach europejskich, wszędzie odnosiło sukces i wzbudzało uznanie krytyków. Kantor zrekonstru­ował w nim, w sym­boliczny i wielo­znaczny sposób, swoje dzieciństwo i młodość, ujmując je w pięć sekwencji. Zaprezentowane wy­darzenia nakładają się na siebie, a więk­szość postaci ma swoje sobowtóry, którymi są manekiny. Każdy wykonawca gra swoją rolę, ale jednocześnie jest kimś zupełnie innym. Poszczególne ele­menty widowiska po­wtarzają się, co we­dług zamiarów twór­cy miało oddawać niejednoznaczność pamięci.