Nazwisko Artura Millera, którego sztukę wy­stawia obecnie teatr "Ateneum", znane jest do­brze zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak w Europie; jeszcze do niedawna, był on jednym z najczęściej grywanych autorów na scenach światowych. Również i w Polsce przeżywaliśmy przed dziesięciu laty coś w rodzaju "nieustan­nego festiwalu Millerowskiego"; przez dłuższy czas teatry niemal każdego z większych miast naszego kraju miały w swym stałym repertua­rze którąś z jego sztuk: "Czarownice z Salem", "Widok z mostu", czy "Śmierć komiwojażera". W utworach tych postępowe, zabarwione rady­kalizmem społecznym nastawienie autora znaj­dowało wyraz w doskonale opanowanej formie scenicznej, w sugestywnych sylwetkach postaci, doskonale prowadzonym dialogu i w ciekawej, niebanalnej konstrukcji obrazów scenicznych. Potem sława Millera zaczęła zmierzchać; jego sztuka "Po upadku", osnuta na motywach auto­biograficznych, w której przedstawił w sposób dość żenujący