Autorzy niewielkich rozdziałów spotkali się ze sztukami teatralnymi Levina. Wszyscy opisują jego twórczość z innej perspektywy, niczym rzeźbę obserwowaną z różnych stron. Tak jak do hasła "Bóg" jesteśmy w stanie dopasować liczne przymioty, tak przy nazwisku Izraelczyka pojawiają się inne - o książce "Hanoch Levin w teorii i praktyce teatralnej - klucze interpretacyjne" pisze Karol Mroziński w Teatrze dla Wszystkich.

Czy artystów da się podzielić na tych, którzy już przeszli do historii, i na tych zapomnianych? Rozróżnienie tego typu wydaje się wyjątkowo niesprawiedliwe, zwłaszcza gdy gdzieś pomiędzy przeszłością a niepewną przyszłością dostrzeżemy nielicznych, o których wiadomo niewiele, a na pewno warto o nich rozmawiać. Jednym z nich jest z pewnością Hanoch Levin, trudny do łatwego zakwalifikowania zarówno w formie, jak w odbiorze. Przez jednych lubiany, przez drugich omijany szerokim łukiem. W ten sposób można by było opisać każdego, ale czy nad twórczością "zwykłego dramatopisarza" pochyliłoby się czternastu znawców teatru? Czy w wyniku tego spisano by i wydano klucze interpretacyjne? Pokłosie konferencji to cieniutka książeczka, nieco większa od broszurki. Jednak niech nie zmyli czytelnika liczba stron. Wielbiciele teatru ku swojemu zadowoleniu znajdą na nich nieproporcjonalnie dużo treści. Całość składa się na obraz, będący wykła