ŻADEN zapewne pisarz w dziejach europejskiej kultury nie wywarł tak wielkiego wpływu na dalsze losy literatury i teatru jak Szekspir. Niektórzy twierdzą, że był największym pisarzem i w dziejach, inni przypisują cały jego dorobek innym autorom twierdząc, że Szekspira w ogóle nie było. I jedni i drudzy nie dyskutują jednak wartości samych tekstów literackich, w tym przypadku przede wszystkim dramatów, o których tak pisał w półtora wieku po śmierci autora wielki krytyk angielski Samuel Johnson: "Strumień czasu, który nieustannie wymywa rozpuszczalną materię innych poetów, opływa skałę Szekspirowską, nie czyniąc jej szkody". Na opokę owej "Szekspirowskiej skały" składają się przede wszystkim dramaty, pisane między rokiem 1590 a 1613; kanon, składający się z 37 sztuk - komedii, tragedii i kronik królewskich. Zaskakująca różnorodność, ale też geniusz Szekspira zasadza się na ogromnej - artystycznej i ideowej wszechstronności, która pozwal