EN

14.05.1988 Wersja do druku

Wieczne prawa ludzkiego serca

Opolski teatr dramatyczny zaprasza swoich bywalców na nowy spektakl. Sztuka Federica Garcii Lorki "Miłość Don Perlimplina do Belisy w jego ogrodzie" to po "Zdziczeniu obyczajów pośmiertnych" Leśmiana i "Się kochamy" Schisgala trzecia już w tym sezonie sceny traktująca o najpiękniejszym z ludzkich uczuć - o miłości. Po tych wędrówkach na zewnątrz - jak mówi - potrzebę wędrówki w głąb siebie. Skutek był taki, że z dnia na dzień zrezygnował z pracy, by przygotować się do egzaminu na wydział reżyserski warszawskiej PWST. Udało się. Reżyserię studiował w latach 1977-1981. Jego dyplomowym spektaklem była starofrancuska farsa "Mistrz Piotr Pathelin" zrealizowana na scenie zielonogórskiej za dyrekcji Krystyny Meissner. W tym samym teatrze zrealizował własną adaptację "Elektry" Sofoklesa. Nie wiążąc się z żadną sceną, reżyserował w teatrach: Olsztyna ("Ślub" Gombrowicza), Torunia ("Opera żebracza" Gaya), Łodzi ("Zadig" Woltera w Teatrze Stu

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Wieczne prawa ludzkiego serca

Źródło:

Materiał nadesłany

Trybuna Opolska nr 112

Autor:

Romana Konieczna

Data:

14.05.1988