"Dybuk" to kwintesencja ciągnącego się przez wieki dramatu narodu żydowskiego: wędrującego do Ziemi Obiecanej przez ziemie obce, także polskie, gdzie rozwijała się i trwała bogata kultura oraz pełna tajemniczych obrzędów religia. Nękanego pogromami i doświadczonego Holocaustem, którego skutki nie dają uspokojenia potomnym. Z dziedzictwa kultury materialnej ocalały synagogi, bóżnice i kirkuty z poprzewracanymi macewami. Tylko te miejsca pozwalają przywrócić przeszłość - najważniejsze, co istnieje w świadomości Żydów. Nic zatem dziwnego, że akcja "Dybuka" Szlojmeja An-skiego rozgrywa się pośród nagrobnych płyt. To wstrząsające przedstawienie o miłości, przeznaczeniu i pamięci, zrealizowane w Towarzystwie Wierszalin Teatr w Supraślu, wyjątkowo zostało wyreżyserowane nie przez Piotra Tomaszuka, który zajął się wyłącznie jego inscenizacją, a przez Michaela Griggsa z USA. Konwencja spektaklu w jakimś sensie bliska jest dotychczasowym pr