"Widnokrąg" w reż. Bogdana Toszy w Teatrze im. Osterwy w Lublinie. Pisze Elżbieta Baniewicz w Twórczości.

Tekst powieści liczy około sześciuset stron, przedstawienie według niej trwa niespełna trzy godziny, a ma się poczucie, że zostały zachowane jej główne wątki, a nade wszystko podstawowe znaczenia. Przedstawienie jest obszernym traktatem o pamięci, o trudzie poszukiwania straconego czasu, dzięki czemu przeszłości i własnej egzystencji nadaje się sens. W autorefleksji o ludziach, rzeczach, miejscach, zdarzeniach odkrywa się najprostszą istotę życia. Bohater "Widnokręgu", Piotr, poprzez wielowątkową opowieść o swoich wujenkach, stryjach, ciotkach, zamieszkujących jedną z polskich wiosek, i rodzicach, którzy przenieśli się z rodzinnych stron do małego miasteczka, odtwarza przebieg swego życia, nadaje mu wartość. Z tysięcy codziennych zdarzeń, ludzkich reakcji, najprostszych emocji układa panoramę własnego losu, losu człowieka urodzonego tuż przed wojną, którego kształtowanie przypadło na biedne i trudne lata powojenne. Historia, czyli wojna i p