"Wesele" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Igora Gorzkowskiego w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. Pisze Rafał Węgrzyniak, członek Komisji Artystycznej V Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej "Klasyka Żywa".

Zapewne Igor Gorzkowski w swoim mniemaniu wystawił "Wesele" w miarę tradycyjnie, skoro nie usiłował go przenosić w dzisiejsze realia. Rozegrał "Wesele" nie tylko na scenie, ale też w całym teatrze w Bielsku-Białej, bo na parterze widowni w drzwiach wejściowych oraz pomiędzy fotelami i proscenium, a nawet na balkonie czy w bocznych lożach. Z bronowickiej izby w pierwszej części inscenizacji pozostawił tylko stół obstawiony krzesłami, jednak nie okrągły, lecz podłużny i biegnący ukośnie, gdyż służący także tancerzom za miejsce popisów, w drugiej zaś okienko ulokowane na wprost w głębi, zamiast z lewej strony. Podobnie stroje weselników nawiązują do historycznych, lecz są przetworzone niekiedy bezsensownie jak obcięte w pasie chłopskie sukmany albo suknie kobiet z miasta ozdobione wielkimi kwiatami. Wreszcie w pierwszej części spektaklu przez scenę przesuwają się co chwila korowody taneczne. Jest to niezgodne zarówno z obyczajami panującym na