Obejmując dyrekcję Teatru Narodowego po odbudowie z pożaru Jerzy Grzegorzewski zapowiadał, że uczyni go domem Stanisława Wyspiańskiego. Reżyserując arcydzieło, które od stu lat mówi bez ogródek o naszej duchowej szamotaninie, Grzegorzewski potraktował materiał literacki jako pretekst do eksponowania na scenie własnej nieokiełznanej wyobraźni. Inscenizacja przebiega - jak zwykle u tego twórcy - w znakomicie rozegranych rytmach muzycznych i plastycznych. Aktorskie kreacje, godne osobnego opisu, stworzyli w nim: Teresa Budzisz-Krzyżanowska (Gospodyni), Ewa Konstancja Bułhak (Panna Młoda), Anna Chodakowska (Radczyni), Ewa Ziętek (Klimina), Mariusz Benoit (Gospodarz), Wojciech Malajkat (Pan Młody), Jerzy Trela (Czepiec), Olgierd Łukaszewicz (Zyd), Emilian Kamiński (Ksiądz). Są świetnie zagrane osoby dramatu, m.in. Wernyhora Józefa Duriasza, Hetman Jacka Różańskiego, a przede wszystkim Krzysztof Kolberger - rewelacyjnie rzeźbiący głosem postać Stańczyka