EN

28.01.2002 Wersja do druku

Wędrująca utopia

Upalne lato. Grupa osób gromadzi się przed autokarem. Jadą z pielgrzymką do Rzymu. W drodze zwiedzać mają słynne sanktuaria Europy i w ciągu miesiąca pokonać trasę wiodącą przez Czechy, Austrię, Francję, Hiszpanię, Portugalię i Włochy. Wzniosły cel pielgrzymki zakłóca jednak małość ludzkich charakterów. Pobożnie śpiewane pieśni coraz częściej przerywają kłótnie. Dają się we znaki trudy podróży. Każdy z uczestników niesie bagaż przeżyć i doświadczeń życia w PRL-u. Skłóceni, podzieleni, skupieni na własnych interesach - oto ludzie, którzy podjęli trud podróży w ważnym duchowym celu. Choć może nie wszyscy. Jeden z bohaterów już na wstępie irytuje się: - Co ja tutaj robię?- No wiesz, była to świetna okazja do wyjazdu - uspokaja go młoda kobieta. Autor scenariusza Marek {#os#36148}Pruchniewski{/#} w "Pielgrzymach" stara się stworzyć metaforyczny obraz polskiego społeczeństwa. Ale czy analizę zachowań społecznych w mikros

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Wędrująca utopia

Źródło:

Materiał nadesłany

Życie Nr 23

Autor:

Anna Bernat

Data:

28.01.2002

Realizacje repertuarowe