Po "Kandydzie" (reż. M. Woj­tyszko, scena Teatru Polskiego) przebojem kolejnego sezonu we Wrocławiu okazał się "Sztuk­mistrz z Lublina" wystawiony w Teatrze Współczesnym w insce­nizacji Jana Szurmieja. Powieść I. B. Singera zaadaptował na użytek teatru Michał Komar. Powstało widowisko muzyczne o bardzo przejrzystej, wartkiej fabule, którego autorzy wykaza­li duże wyczucie sceny, kompo­nując przedstawienie o zmien­nym rytmie i kontrastujących nastrojach. Już pierwszy kwa­drans "Sztukmistrza" zaskakuje rozmachem i różnorodnością sce­nerii. Główny bohater jest tu, w porównaniu z powieścią, bardziej oderwany od realności. Porusza się w świecie niezwykłym, ma­gicznym, teatralnym. W przed­stawieniu niemal zrezygnowano z realistycznego tła (opisywa­nych przez Singera małych mia­steczek i Warszawy). Pozostało tylko to, co bezpośrednio doty­czyło losów samego Jaszy i - najpierw jako przeciwstawienie, potem jako dopełnienie jego świata - pi