"Koledzy z SLD odnaleźliby się tutaj w niejednym obrazie" - usłysza­łam po spektaklu od polityka lewicy. Każdy, kto zna ambicję rządze­nia, bycia u władzy, mógłby tu rozpoznać współczesny wizerunek po­lityczny, nieważne - z lewej czy prawej strony widowni. Jacek Głomb, reżyser "Ryszarda III" nie daje jednak jednoznacznych aluzji do polskiej rzeczywistości społeczno-politycznej. Nie pusz­cza oka do widza, pokazując makiawelicznych bohaterów. Nie dostosowuje Szekspira do współczesności, raczej rozpoznaje w nim prawdę o naszym obecnym życiu. W końcu lat 60., w okresie rozliczeń ze stalini­zmem, w "Ryszardzie III" widziano przede wszystkim prawdziwą twarz katów i dyktatorów, którzy szybko dochodzą na szczyt, a potem spadają na dno moralności. Wówczas kroniki histo­ryczne Szekspira znalazły w Polsce swe najciekaw­sze inscenizacje teatralne. Dzisiaj już nie tak czę­sto pojawiają się na polskiej scenie, jeśli już, to sięga się właśnie do