"Wesele" w reż. Michała Zadary w Teatrze STU w Krakowie. Pisze Agnieszka Marszałek w Didaskaliach.

Michał Zadara czytał dramat Wyspiańskiego poza utartym kanonem, ponieważ edukację odbierał w dużej części za granicą. Później więc niż większość jego rówieśników, bo dopiero na studiach reżyserskich, zetknął się z tym tekstem - co okazało się okolicznością błogosławioną w skutkach. Polski system edukacyjny wprowadza "Wesele" - jako arcydramat narodowy - do szkolnego spisu lektur obowiązkowych, rzadko jednak zdarza się nauczyciel, który potrafi przekonać uczniów, że to naprawdę dramat godny uwagi i miejsca, które wyznaczyli mu literaturoznawcy i historycy teatru. Dodatkowy straszak to powiązanie dramatu z anegdotą, czyli, tak ekscytująca w czasach Boya plotka o Weselu. Dziś stanowi podstawę faktograficzną konieczną z punktu widzenia świadomości historycznoliterackiej, ale zarazem - co tu kryć - stwarza kłopotliwą przeszkodę, ponieważ przywiązuje utwór do konkretnej daty i utrudnia poszukiwanie żywych, współczesnych odniesień. Pr