EN

19.02.2005 Wersja do druku

Warszawskie rodowody artystyczne. Rapaccy i Leszczyńscy (II)

Ludwik Sempoliński zawsze podkreślał, że WINCENTY RAPACKI "pozycję swoją w teatrze w równej mierze zawdzięczał zarówno zdolnościom aktorskim, jak i literackim i kompozytorskim".

Syn Wincentego Rapackiego seniora, noszący to samo imię co ojciec, aktor i śpiewak, urodził się 6 czerwca 1865 roku w Krakowie. Po ukończeniu jednego z warszawskich gimnazjów odbył studia wokalne pod kierunkiem swej ciotki Heleny Majeranowskiej. Zadebiutował na scenie Warszawskiego Teatru Rozmaitości, śpiewając tytułową partię w operetce "Gennaro". Po udanym debiucie Wincenty Rapacki junior został zaangażowany do zespołu operetki WTR, w którym występował w latach 1888-1893. W tym czasie wielokrotnie wyjeżdżał na gościnne występy do Krakowa, Lwowa i Zakopanego, a także do Odessy, Łodzi i Poznania. Później, do 1896 roku, grał w teatrach łódzkich, a od 1898 do 1900 roku pracował w zespole Adolfiny Zimajer; wraz z nim kilkakrotnie odwiedził Lublin, Sosnowiec i inne mniejsze miasta Królestwa. W 1900 roku powrócił do Warszawskiego Teatru Rozmaitości, na którego scenie występował do maja 1915 roku. Następnie przeniósł się do Petersburga. Od sty

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Warszawskie rodowody artystyczne. Rapaccy i Leszczyńscy (II)

Źródło:

Materiał nadesłany

Nasz Dziennik nr 42

Autor:

Mariusz Ratajkiewicz

Data:

19.02.2005