W końcu kwietnia rb. warszawski Teatr Współczesny przebywał we Florencji, dając w ramach VII Międzynarodowego Przeglądu Teatralnego dwa spektakle: "Matkę" Witkiewicza oraz "Play Strindberg" w przeróbce Dürrenmatta. Zamieszczamy obecnie fragmenty opublikowanych w prasie włoskiej recenzji z tych przedstawień. Aggeo Savioli w UNITA ma wstępie swego artykułu (opatrzonego tytułem "Dziwy i paradoksy w Matce Witkiewicza"), przypomina o florenckich spektaklach Teatru Narodowego z roku 1966 ("Kurka wodna" i "Jan Maciej Karol Wścieklica"), które po raz pierwszy zapoznały publiczność włoską z twórczością "jednego z ojców awangardy polskiej"; stwierdza również, że od tego czasu Witkacy pozyskał rozgłos na tamtejszym gruncie dzięki przekładom książkowym jego dzieł oraz niedawnej prapremierze włoskiej tejże właśnie "Matki", granej tam z podtytułem: "Sztuka pełna przeciwieństw" (zdaniem recenzenta, podtytuł ten, "na złość cenzorom", powinien raczej br