(Inf. wł.) Wyblakła już aktual­ność przełomowej, "odwilżowej" sztuki Jerzego Lutowskiego "Ostry dyżur", która w 1955 roku po­dejmowała ważne polityczno-mo­ralne problemy. Dzisiaj raczej śmieszą papierowe postacie i naiwnie zarysowane problemy dramatu. Tak przynajmniej odebrane zostało przedstawienie pokazywa­ne w sobotę (24 XI) przez słupski Teatr Dramatyczny w reż. Ry­szarda Jaśniewicza. Konflikt w spektaklu zobrazowany zastał bla­do, choć strona aktorska przed­stawienia wypadła nawet przy­zwoicie (poza "kreacją" Małgo­rzaty Iwańskiej). Żarliwie natomiast wyreżysero­wany został premierowy "Wysoc­ki" Władysława Zawistowskiego, pokazywany również w sobotę przez szczeciński Teatr Współ­czesny. Do tej pory jako jedyne festiwalowe przedstawienie próbu­je ono podjąć żywą dyskusją nad współczesnością, mimo że temat sztuki jest historyczny. Bohater dramatu - Piotr Wysocki (czło­wiek-legenda), już jako starzec, staje przed wyborem