Na deski Nowego Teatru wrócił spektakl "(A)pollonia" w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Czyli rozważania na temat sensu ofiarowania życia i sensu heroizmu.

A raczej próba deprecjonowania tych postaw i szukania w nich cech niechlubnych, takich jak tchórzostwo, egoizm czy krótkowzroczność. Mitologia grecka i dramaty II wojny światowej. Ajschylos i Hanna Krall. Warlikowski zestawia fakty i artefakty, by stworzyć podłoże do rozważań na temat poświęcenia i ofiary z życia. W przytaczanych tragediach greckich Ifigenia, córka Agamemnona, zostaje poświęcona przez ojca, by przebłagać boginię. Na tej samej scenie zobaczymy później Apolonię Machczyńską, która oddała swoje życie, ratując życie Żydów w czasie II wojny. Kobiety w swoich wyborach są ślepe, mężczyźni są zakochani w wojnie i swojej prostacie. Dobór bohaterów i historii, choć intrygujący, bardziej niż szukanie prawdy o ofiarowaniu przypomina próbę relatywizacji.