Trzy różne wydarzenia: Międzynarodowe Forum Edukatorek i Edukatorów Permakultury, Konsensus warszawski oraz Forum praktyk opiekuńczych, w maju i czerwcu Biennale Warszawa proponuje szerokiej publiczności. Tym razem odbędą się one w formie hybrydowej i dotyczyć będą zmian w polityce żywnościowej, ekonomicznej oraz pracy opiekuńczej.
fot. mat. teatru
Jednym z podstawowych formatów w działalności Biennale Warszawa jest forum. Zwykle kończy ono cykle programowe, podsumowuje wątki oraz łączy wszystkich zaangażowanych. W praktyce Biennale forum wytwarza relacje, buduje społeczności i rozwija kolektywne formy współpracy. Dotąd zazwyczaj odbywało się w naszej siedzibie, czasem w przestrzeniach publicznych miasta. W ramach I edycji biennale w 2019 roku zorganizowaliśmy Polskie Forum Społeczne, Forum Wschodnioeuropejsko-północnoafrykańsko-bliskowschodnie, Konwencję rolniczek i Trans-unie.
W maju i czerwcu tego roku odbędą się trzy kolejne wydarzenia. Pierwsze – Międzynarodowe Forum Edukatorek i Edukatorów Permakultury (15–16 maja) – skierowane będzie do aktywistów i przedstawicielek okołowarszawskich inicjatyw takich jak ogrody społeczne, kooperatywy i spółdzielnie spożywcze, rodzinne ogródki działkowe, RWS-y, koła gospodyń wiejskich, przedszkola z ogrodami, zagrody edukacyjne, a także do rolników, ogrodników pracujących w permakulturze, edukatorek i edukatorów naturalnego budownictwa oraz pionierów permakultury. Permakultura to zarazem metoda projektowania jadalnych ogrodów, wspierająca miejskie rolnictwo, i szansa na rozwijanie solidarności żywnościowej, wspieranie lokalnych praktyk, polityk żywnościowych i gospodarki cyrkulacyjnej. Jej najważniejsze zasady to troska o Ziemię, o ludzi i o sprawiedliwy podział dóbr. Drugi dzień forum, 16 maja, jest otwarty dla publiczności. Będziemy nie tylko przyglądać się praktykom edukacyjnym, ale też spróbujemy zastanowić się, w jaki sposób każdy może stać się częścią głębokiej transformacji, która pozwoli nam się cieszyć zdrowym pożywieniem również w miastach, oraz jak budować lokalne społeczności, które będą mogły realnie wprowadzać tę zmianę w życie po pandemii.
Drugie forum – Konsensus warszawski (29 maja) – będzie zwieńczeniem trwającego ponad rok cyklu „Ekonomie przyszłości” i skierowane będzie do ekonomistek i ekonomistów oraz osób zainteresowanych tematyką ekonomiczną, przede wszystkim nowymi ideami, które są odpowiedzią na występujące na całym świecie od kilku dekad strukturalne kryzysy kapitalizmu. W ramach forum powstanie dokument – nasza odpowiedź na konsensus waszyngtoński. Zostaną w nim ujęte zasady, na których powinna się opierać postpandemiczna ekonomia. Dopełnieniem projektu będzie publikacja książki pod redakcją Przemysława Wielgosza.
Ostatnie, trzecie spotkanie – Zaplanujmy strajk reprodukcyjny! Forum praktyk opiekuńczych (19–20 czerwca) – kończy cykl „Rewolucje opiekuńcze”. Podczas tego zgromadzenia poruszone zostaną takie tematy jak migracja i łańcuchy opiekuńcze, nierówny dostęp do opieki i zasobów reprodukcyjnych, alternatywne wspólnoty i strategie przetrwania w obliczu kryzysów, reprodukcja wobec przemian technologicznych i kryzysu klimatycznego oraz sfeminizowana praca i społeczna organizacja opieki. Zamierzamy wspólnie wypracować manifest i listę postulatów, które pomogłyby zbudować sprawiedliwszą rzeczywistość po skutecznym strajku reprodukcyjnym.
Wszystkie trzy zgromadzenia odbędą się w trybie hybrydowym – nadawać będziemy z naszej siedziby przy ul. Marszałkowskiej, ale po raz pierwszy zaprosimy także publiczność do uczestniczenia w forum sieciowym, digital assembly – transmitowanym za pomocą platform, jak Facebook, Zoom i YouTube. Zgromadzenie, forum czy zjazd, a więc te wszystkie formaty kolektywnych narad, spotkań i debat, które są tak ważne dla Biennale Warszawa i służą wspólnemu wypracowywaniu demokratycznych alternatyw systemowych, w obecnej sytuacji okazują się trudne lub wręcz niemożliwe do zorganizowania. Pomimo pandemicznych ograniczeń będziemy się jednak starali, by wszystkie trzy zgromadzenia pozostały przestrzenią kolektywnej pracy i zawiązywania sojuszy. Zmiany, o których mówimy, mogą być bowiem wprowadzane jedynie w wyniku wspólnego wysiłku, poprzez budowanie relacji, więzi i porozumień na rzecz innej polityki. W okresie pandemii, dużej liczby zachorowań, śmierci wielu osób w Polsce i na świecie, priorytetem jest tworzenie sojuszy na rzecz zapewnienia opieki, ochrony zdrowia i życia, dowartościowania pracy opiekuńczej oraz zmian w polityce ekonomicznej i żywnościowej.