28 i 29 marca o godzinie 19.00 przestrzeń Mazowieckiego Instytutu Kultury ponownie zamieni się w Restaurację Elsynor.
fot. Agnieszka Cytacka
Sztuka Nowa zaprasza do stołu, do wspólnej zabawy, na “Hamleta w ruchu”, serwowanego przez szekspirowską kuchnię. W menu – stary porządek w sosie własnym, spektakularne przewroty, plus kilka pikantnych akcentów dla smakoszy społecznych interakcji.
Bohaterowie spektaklu mówią wprost: “Planując strategię działania restauracji Elsynor, przyjęliśmy, że będziemy posługiwać się marketingiem uświadamiania. Jesteśmy przekonani, że nasze dania będą wam smakowały lepiej, gdy będziecie świadomi tego, jak przygotowujemy naszych kelnerów do godnego obsługiwania naszych gości. Chcecie wyjść stąd zadowoleni. Napełnieni do syta. Nawet z lekkim poczuciem, że w niektórych momentach celebracji naszej kuchni mogliście zachować się bardziej powściągliwie. Wiemy, jaki to stan. Sami często go odczuwamy”.
Restauracja Elsynor jest wyjątkowym miejscem flirtu – między widzem a performerem, światem scenicznym i rzeczywistością. To przestrzeń wzajemnego dbania o siebie i swoje potrzeby. W Restauracji Elsynor są stoły, jest zabawa, wspólne śpiewanie i wznoszenie toastów. Udział w tej zabawie jest oczywiście dobrowolny, a dla bardziej zdystansowanych widzów są przygotowane specjalne mniej angażujące miejsca, bardziej intymne i kameralne.
W “Restauracji Elsynor” kąty pachną grzybem starego systemu, ale przy stołach już kręci się nowe, śmiałe, bezczelne. Zasady są proste: do stołu zasiada polskie społeczeństwo, więc nie ma reguł. Reszta jest milczeniem.
“Hamlet w ruchu” to też opowieść o przypadkowości wyborów, które – niezależnie od aktualnie podjętej decyzji – zawsze determinują indywidualne doświadczenie. A w restauracji to nic nadzwyczajnego, że najważniejsze przeżycia, klient wiąże z tym, co pojawia się bezpośrednio przed nim, na stole.
A stół to nie tylko ważny element Restauracji Elsynor, ale mebel z jeszcze dłuższymi tradycjami w teatrze niż sztuki Szekspira. To miejsce rodzinnych, towarzyskich, zawodowych i politycznych spotkań. Stół to biesiada. To miejsce zgody i konfliktu. Można zaryzykować stwierdzenie, że przy stole w teatrze wydarzyło się już wszystko. Stół jest też znaną od wieków przestrzenią społecznej iluzji.
fot. Agnieszka Cytacka
W kontekście współczesnych zagadnień i napięć społecznych, okazało się, że z kanonicznego tekstu Szekspira można wydobyć zarówno temat kształtowania się tożsamości Pokolenia Z - współczesnych Ofelii, Hamletów i Laertesów, jak i diagnozę ekonomicznej kondycji niezależnych artystów oraz polskiego teatru. Dylematy Hamleta możemy potraktować nie jako zaprzeczanie sensowi życia i napiętnowanie aktów odbierania go, ale jako metodę de- komponowania rzeczywistości scenicznej i stawiania jej kluczowych pytań – zarówno tych dotyczących ekonomicznej sytuacji twórców, jak i samego fenomenu teatru.
Praca nad spektaklem odbywała się w procesie kolektywnym, z zaostrzeniem fokusu według poniższego rozróżnienia:
Reżyseria: Dawid Żakowski; Tekst i dramaturgia: Patrycja Babicka; Choreografia: Daniela Komędera-Miśkiewicz, Muzyka: Katarzyna Piszek aka KASAI i A_GIM, Reżyseria światła: Karol Białek, Reżyseria dźwięku: Adam Jankowski, Scenografia: Sebastian Żwirski, Artysta wizualny: Konrad Tułak NGHTLOU i Adrian Cognac. Produkcja i koordynacja: Iwa Ostrowska.
Performerzy: Kamil Adamus, Marek Bula, Konrad Duplicki, Maciej Feliga, Paweł Mandziewski, Agata Zataj.
Identyfikacja wizualna Restauracji Elsynor: Askar Vein. W spektaklu wykorzystano fragmenty tekstu "Hamlet" Williama Szekspira w przekładzie Stanisława Barańczaka. Również – fragment remixu "Popołudnia Fauna" Debussyego autorstwa Bartosza Samitowskiego oraz fragment live act’u Agima Dżeljilji i Jerzego Przeździeckiego z 2022 roku z Audioriver. W spektaklu występują elementy nagości. Rekomendowany wiek: 15+.
Partnerzy: Mazowiecki Instytut Kultury, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego i Fabryka Sztuki w Łodzi.
Pokaz spektaklu realizowany dzięki wsparciu m.st. Warszawa.
Produkcja premiery została dofinansowana w ramach programu OFF Polska dzięki wsparciu Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.