Alternatywna opowieść o rycerzach Okrągłego Stołu, przypowieść o zdradzonym przymierzu i upadku wiary w państwo idealne. Spektakl wystawiony w 2003 roku w Teatrze Narodowym i wznowiony w nowej obsadzie w 2010 roku na Scenie Przodownik schodzi właśnie z afisza.

Merlin, syn Szatana oddany w służbę Bogu, postanawia stworzyć w Brytanii królestwo doskonałe. Władcą zostaje Artur, który powołuje Zakon Okrągłego Stołu - na znak równości wszystkich rycerzy, którzy przy nim zasiądą. Warunkiem powstania królestwa idealnego jest jednak znalezienie relikwii świętego Graala. Siedmiu rycerzy wyrusza w świat, pokonuje bestie, uwalnia "panny nagie i bezbronne" i traci swój idealizm. Świętego Graala nie znajdują, wracają do zamku Kamelot - każdy zarażony innym grzechem głównym - i kierują kopie przeciw sobie. Brytania spływa krwią. Tadeusz Słobodzianek w "Merlinie" korzysta z popularnych motywów (legendy arturiańskie) i tradycji literackich (epos rycerski), a całą historię wpisuje w konstrukcję łacińskiej mszy. Starym formom nadaje jednak nowe treści. Spektakl Spišaka nie próbuje olśniewać widzów gigantycznymi instalacjami i nie posiłkuje się projekcjami wideo. Świat stwarzają tu aktorzy, odwołując się