Od dziś Halina Mikołajska - z brązu - stoi w parku nieopodal Senatu. Pomnik powstał z inicjatywy przyjaciół Mikołajskiej z opozycji. Zostanie odsłonięty w poniedziałek 4 czerwca o 11.30 w warszawskim parku im. Rydza-Śmigłego.

Żartowała z goryczą: - Zwisam ze sceny jak sztandar narodowy. Wyrzeźbiona jest piękna. Jak z opisu Erwina Axera - jej dyrektora, gdy grała we Współczesnym. "Twarz o rysunku kamei, łabędzia szyja" - wspominał. Od dziś Halina Mikołajska - z brązu - stoi w parku nieopodal Senatu. W prawej dłoni trzyma plik kartek. Może uczy się roli, a może za chwilę odczyta petycję polityczną? Miała bowiem dwa oblicza - aktorki i działaczki. Chciała zostać Marią Skłodowską-Curie (tuż po wojnie studiowała w Krakowie chemię) albo śpiewaczką. Zarabiała statystowaniem w teatrze. Niebawem krytyka obwieści narodziny nowej polskiej tragiczki. Jest gwiazdą, laureatką nagród państwowych. Nie gra w produkcyjniakach, ale po latach powie: - Ludzie siedzieli w więzieniach, a ja - jakby nigdy nic - grałam. Budzi się jako jedna z pierwszych w swym środowisku, w połowie lat 70., przy lekturze książki o teatrze w III Rzeszy - o sztuce wprzęgniętej do rydwanu id