Komuna Warszawa zapowiada nowy sezon i premierę. Mirosław Bałka i Katarzyna Krakowiak-Bałka reżyserują spektakl „Heidegger?Denaturat”.
Postaramy się, żeby był tak udany jak poprzedni. Z trzech premier, które mieliśmy w sezonie 2023/24, trzy zostały zaproszone na showcase Generation After 8., organizowany przez Nowy Teatr dla programatorów najważniejszych festiwali i instytucji teatralnych z Europy, Azji i obu Ameryk. To znaczy, że 100 procent premier Teatru Komuna Warszawa zostało uznanych za najciekawsze zjawiska ostatniego sezonu polskiej sceny teatralnej! Co więcej, na Generation After 8. zaprezentujemy również najnowszą premierę, która dopiero przed nami. Zaraz po wakacjach, 3 września, zapraszamy na spektakl HEIDEGGER?DENATURAT, który reżyserują Katarzyna Krakowiak-Bałka i Mirosław Bałka. W październiku kolejna premiera – GODS OF LOVE – nad którą właśnie pracują Maria Magdalena Kozłowska, Magda Kupryjanowicz i Oskar Malinowski. A na listopad Ana Szopa i kolektyw PLUR szykują MAGIC BLOW.
fot. Bartek Barczyk
PREMIERA!
HEIDEGGER?DENATURAT, koncepcja i reżyseria: Katarzyna Krakowiak-Bałka, Mirosław Bałka
3–4 września, godz. 19.00
Katarzyna Krakowiak-Bałka i Mirosław Bałka – po raz pierwszy w rolach reżyserskich w teatrze – podejmują dyskusję z jednym z najbardziej legendarnych tekstów europejskiej filozofii XX wieku. Rodzi się z tego wypowiedź na temat rozumu i edukacji w epoce po wielkim kataklizmie. A także odważny, prowokacyjny performans odległy od wszystkiego, co można dziś zobaczyć na rodzimych scenach.
W 1933 roku Martin Heidegger, uznawany wówczas za najbardziej wpływowego filozofa Europy, przyjmuje stanowisko rektora uniwersytetu we Fryburgu oraz wstępuje do partii nazistowskiej. Pod koniec marca wygłasza słynną mowę rektorską. Na pozór broni autonomii uniwersytetu, ani słowem nie wspomina o Hitlerze. Ale jednocześnie przedstawia ryzykowne tezy o „bojowej wspólnocie nauczycieli i uczniów”, której imperatywem ma być odrodzenie ducha niemieckiego narodu. Wielkim zagrożeniem, przed którym trzeba uniwersytet ochronić, jest zdaniem Heideggera zdystansowany ogląd świata poddany racjonalnym kryteriom.
Mirosław Bałka (jeden z najwybitniejszych światowych twórców sztuk wizualnych) oraz Katarzyna Krakowiak-Bałka (znana z pracy z materią dźwiękową, po sukcesach m.in. podczas weneckiego Biennale Architektury) osadzają wybrane fragmenty Heideggerowskiej przemowy w specyficznym otoczeniu. Widzowie konfrontowani są z sytuacją pełnego napięcia zawieszenia towarzyszącego nadchodzącej burzy, obserwują też jej konsekwencje. Koncepcje Heideggera wracają w tej rzeczywistości jako odległe, ale wciąż dobrze słyszalne echo.
Zarazem HEIDEGGER?DENATURAT to dla pary autorskiej komentarz na temat współczesnego stanu edukacji, odpowiedzialności instytucji akademickich. Mirosław Bałka i Katarzyna Krakowiak-Bałka prowadzą eksperymentalną Międzywydziałową Pracownię Działań na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Z tej pozycji zadają pytania o sens radykalnych projektów edukacyjnych, ich moc kreacyjną, ale i destrukcyjną.
HEIDEGGER?DENATURAT to druga premiera cyklu performatywnego "Rozum TERAZ!", którego kuratorem jest Tomasz Plata.
Program "Rozum TERAZ!" dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Wydarzenie dofinansowane również przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy w ramach projektu Komuna Warszawa – Społeczna Instytucja Kultury.
TEATR
MONOLOG WEWNĘTRZNY, reż. Wojtek Ziemilski
13–14 września, godz. 19.00
Wzruszająca opowieść o chorobie byłaby za prosta. Zamiast tego Wojtek Ziemilski przygląda się absurdowi swojej kondycji, testuje granice własnej wyobraźni i śmieje się z romantyzowania. Nie wiadomo, kiedy proces, którego doświadczają widzowie, jest poważną konfrontacją z własną ułomnością, a kiedy staje się parodią.
“Na początku wydawało mi się to głupie i pretensjonalne. No bo co? Facet gada na scenie do bakterii, które żyją w jego jelicie? Ale potem w projekcie pojawił się Jacek Mazurkiewicz, muzyk słynący z nietypowych pomysłów, swego czasu tworzył muzykę razem z roślinami. Wystarczyło, że podłączył swój sprzęt audio w taki sposób, że usłyszałem bogactwo dźwięków dochodzących z moich wnętrzności. To był ważny moment. Poczułem, że można tak zbudować inną relację ze swoim ciałem, z sobą samym. Poczułem też, że przecież mam tym bakteriom coś do powiedzenia. A skoro one zarówno reagują na moje myślenie, jak i na nie wpływają, to jest tu jakaś namiastka dialogu. I można z tego zrobić teatr. Bo dla mnie teatr oznacza przede wszystkim możliwość dzielenia się czymś, czym trudno się dzielić w inny sposób, komunikowania czegoś, czego nie da się inaczej przekazać.”
Wojtek Ziemilski w rozmowie z Przemysławem Guldą, "Wysokie Obcasy", 29.06.2024
Przedstawienie cyklu performatywnego "Rozum TERAZ!". Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego oraz przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy w ramach projektu Komuna Warszawa – Społeczna Instytucja Kultury.
KONCERT
MITCH & MITCH
15 września, godz. 19.00
Fenomen Mitch & Mitch próbowano opisać wielokrotnie, a przez większość z tych prób przewijały się następujące hasła: Tom Jobim, wąsy, black metal/afrobeat, kowery, country & eastern, kurczak, Zelig Rabitchnyak, barber, 5-osobowy duet, 9-osobowy duet, Half-Mitch Half-Ape, Half-Ape Half-Mitch, Republika Ziemniaczana (?), newjazz, Vibr-O-Matic (TM) oraz mnóstwo innych. Pięknie byłoby to trochę ogarnąć i posprzątać, ale po tylu latach bycia Miczami czujemy się, delikatnie mówiąc, zagubieni. Chociaż w sumie, może to nie jest aż tak bezsensowne jak wygląda na pierwszy rzut oka?
67. FESTIWAL MUZYKI WSPÓŁCZESNEJ WARSZAWSKA JESIEŃ
PIEŚŃ PRZYSZŁOŚCI. KONCERT NA BUDYNEK I CHÓR
22 września, godz. 17.00
„Pieśń przyszłości. Koncert na budynek i chór” jest manifestem artystycznym poświęconym zachowaniu niezwykłego miejsca i realizacji potencjału projektu „Kwartał społeczno-kulturalny Emilii Plater 29-31”.
Kompozycję przygotowaną przez Olgę Mysłowską i Daniela Pigońskiego wykona 30 osobowy Chór w Ruchu na dziedzińcu. Warstwa muzyczna to połączenie tradycji minimalizmu z działaniami z pogranicza performance’u i wykonawstwa muzyki konkretnej traktującej zastaną architekturę jako instrument. Słowa „Pieśni”, odnosząc się do tradycji Bauhausu i modernizmu, opowiadają o wizjach przyszłości miasta, jako miejsca wspólnego i otwartego na różnorodność.
„Kwartał społeczno-kulturalny Emilii Plater 29–31” to wyjątkowa przestrzeń w ścisłym centrum Warszawy. Na znajdującej się w obrębie dawnego ogrodu pomologicznego działce, stoją dwa budynki szkolne, będące świetnymi przykładami powojennego modernizmu w architekturze polskiej. Przez prawie dziesięć lat stały nieużytkowane. Od 2020 roku dawna szkoła podstawowa jest siedzibą Teatru Komuna Warszawa.
tekst i reżyseria: Grzegorz Laszuk
muzyka, śpiew: Olga Mysłowska, Daniel Pigoński
media: Bartek Rączkowski, Adrian Cognac
współpraca choreograficzna: Weronika Pelczyńska, Monika Jarosińska
wykonanie: Olga Mysłowska, Daniel Pigoński oraz Chór w Ruchu w składzie: Aleksandra Olszowska, Anastasiya Eremenkova, Anna Niuta Gutkowska, Barbara Walczak, Beata Akbas, Dagmara Siwczyk, Dominika Jędrzejczak, Edyta Pawłowska, Elżbieta Balano, Elżbieta Zawada, Ewa Chomicka, Irena Klein, Irena Wiesiołek, Joanna Stankiewicz, Jolanta Nałęcz-Jawecka, Justyna Orlińska, Karolina Wiśniewska, Katarzyna Pawluk, Kinga Wołoszyn-Kowanda, Magdalena Zaczek, Majka Gromadowska, Małgorzata J. Berwid, Małgorzata Woronowicz, Natalia Obrębska, Urszula Iwińska, Urszula Strych, Weronika Regosz
WSTĘP WOLNY
TEATR
YOUR MAJESTY, reż. Katarzyna Sikora, Marcin Miętus
4–5 października, godz. 19.00
BILETY
Your Majesty za pomocą choreografii eksploruje temat oczekiwań i negocjacji jako strategii komunikacyjnych wykorzystywanych zarówno w sferze publicznej i prywatnej, na scenie oraz poza nią. W spektaklu przyglądamy się różnym sposobom funkcjonowania dialogu, dedykacji i prośby za pomocą słów i ruchu, w różnych konfiguracjach – solo, w duecie i trio. Czego wymaga prośba od nadawcy, a czego od odbiorcy? Kiedy jest zaledwie sugestią, kiedy staje się poleceniem, a kiedy przeradza w rozkaz? Czy istnieje idealna odpowiedź na konkretną prośbę? Co się dzieje, gdy czyjaś prośba wydaje się zwyczajna i logiczna, ale ciało stawia jej opór? W jaki sposób negocjować bez użycia słów? Czy zwyczajne „proszę” kończy negocjację, czy dopiero ją zaczyna
Koncepcja i choreografia: Katarzyna Sikora, Marcin Miętus
Performans: Katarzyna Sikora, Marcin Miętus, Jacek Sotomski
Muzyka: Jacek Sotomski
Światło i przestrzeń: Aleksandr Prowaliński
Współpraca dramaturgiczna: Maria Stokłosa
Konsultacja kostiumów: Maja Skrzypek
PREMIERA! Polska Sieć Sztuk Performatywnych
GODS OF LOVE
Maria Magdalena Kozłowska, Magda Kupryjanowicz, Oskar Malinowski
18 października, godz. 19.00
GODS OF LOVE to studium miłosnego uniesienia, pochwała zmysłowej miłości. Poetycka love story.
Dwoje performerów – Maria Magdalena Kozłowska i Oskar Malinowski – oraz dramaturżka Magda Kupryjanowicz wywołują na scenie stan, który towarzyszy pożądaniu, namiętności, rozkoszy. Badają intensywność tego przeżycia, emocjonalną gorączkę. Przekładają ją na gesty, spojrzenia, śpiew, choreografię. Z mikroczynności podpatrzonych w codziennym życiu układają współczesne rytuały miłosne. Przywołują mit Erosa i Psyche, a także inne reprezentacje miłosnych bóstw z mitologii i praktyk religijnych.
Jednocześnie na akt miłosny patrzą poprzez diagnozy współczesnej humanistyki, między innymi bell hooks, Catherine Malabou, Terrence Real, dotyczące współczesnych relacji, kultu indywidualizmu i emocjonalnej samowystarczalności.
Przedstawienie zrealizowane w ramach pilotażowego programu Polskiej Sieci Sztuk Performatywnych. To inicjatywa gdańskiego Instytutu Kultury Miejskiej, stołecznego Teatru Komuna Warszawa i poznańskiego Centrum Kultury Zamek.
Pierwszy pokaz odbędzie się w Poznaniu 28 sierpnia, drugi w Gdańsku – 3 października.
koncepcja, performans:
Maria Magdalena Kozłowska, Magda Kupryjanowicz, Oskar Malinowski
muzyka: Maria Magdalena Kozłowska
tekst: Magda Kupryjanowicz
choreografia: Oskar Malinowski
kostiumy: Jan Tomza-Osiecki
światła: Elżbieta Szurpicka
Wydarzenie dofinansowane ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego oraz przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy w ramach projektu Komuna Warszawa – Społeczna Instytucja Kultury.
TEATR
DZIEWCZYNY, reż. Gosia Wdowik
4–5 października, godz. 19.00
"Pierwszy raz spotkałyśmy się ze Stefą, Mimi, Jagodą, Wiktorią i Polą w 2016 roku – mówi reżyserka Gosia Wdowik. Przygotowywałyśmy wspólnie w Teatrze Studio spektakl „Dziewczynki”, w którym chciałyśmy opowiedzieć o doświadczeniu bycia dziewczynką oraz o tym, jak jej ciało – i symboliczna postać – funkcjonuje w kulturze. Spektakl był grany przez dwa lata, a więc w jego trakcie bohaterki zaczęły się zmieniać. Wyrastały z kostiumów i wyrastały ze scen.
Ich dojrzewanie zmieniało też spektakl.
Zainteresowało nas to, w jaki sposób upływ czasu można uchwycić i przekształcić w formę performatywną. Jak opowiadać historię, w której i punkt kulminacyjny i puenta pozostają jeszcze nieznane? Czym jest doświadczanie upływu czasu? Czy czas i historia to zawsze to samo? Wobec wszystkich tych pytań powstał pomysł cyklu przedstawień opowiadających o życiu pięciu bohaterek. Najpierw: Dziewczyny. Potem: Kobiety. Potem – może Babcie. Poza tym wszystkim chciałyśmy pozostać razem w tym procesie dorastania, dojrzewania i starzenia się w zmieniającym się krajobrazie politycznym."
Scenariusz (na podstawie materiałów z prób i improwizacji dziewczyn): Weronika Murek
Scenografia i kostiumy: Dominika Olszowy
Montaż materiałów archiwalnych: Agata Baumgart
Realizacja wideo: Bartek Zawiła
Konsultacje wideo: Wojciech Sobolewski
Realizacja światła: Klaudia Kasperska
Muzyka, opracowanie dźwięku: Sebastian Dembski
Obsada: Jagoda Szymkiewicz, Milena Klimczak, Pola Pańczyk, Wiktoria Kobiałka, Stefania Sural
PREMIERA!
MAGIC BLOW, chor. Ana Szopa & kolektyw PLUR
15-17 listopada, godz. 19.00
Polska, lata 201X. Epidemia Dopalaczy. Główny Inspektorat Sanitarny rapuje o ich szkodliwości a w szkołach w całej Polsce, w formie konkursów, szerzy się nowy nurt poezji antynarkotykowej.
„Na górze róże, na dole trup. Do ceny dopów wliczą ci grób” – cofamy się pamięcią do czasów, kiedy sklepy z dopami wyrastały jak grzyby po deszczu, a papierki po Łamignatach i Cherry Coccolino były stałym elementem krajobrazu ulicy Plebiscytowej w Katowicach. Zapraszamy na Plebi – naszego dawnego mieszkania obok Energy 2000, do sklepu Śmieszne Rzeczy. Historia ulicy i jej mieszkanek, wyłaniająca się z miejskich legend, tripraportów, reportaży, artykułów i tkanki miasta, przerobiona na sumę flashbacków i ruchowych obrazów. W jej centrum ogromny czerwony hasiok – symbol wojny między biernym aparatem władzy stolicy metropolii a handlarzami śmiercią. Postawiony przez prezydenta miasta przed wejściem do sklepu jako zapora mająca zastopować konsumpcję dopów przez głodnych wrażeń kolekcjonerów. W filmie GIS-u o dopalaczach widzimy wywiady z osobami uzależnionymi przeplatane z filmami z imprez klubowych. Nie wprost, ale rejw zostaje sprowadzony do ćpalni. Wchodzimy w polemikę z narracją polskiej polityki antynarkotykowej przekonani, że nocne imprezy w urbexach i czeluściach zatęchłych piwnic to przede wszystkim transowy taniec i muzyka. To wartości Peace Love Unity Respect. To nowy rytuał, który może ocalić ludzkość. Dopalacze rozumiemy jako error w spełnieniu ludzkiej potrzeby doznań transgresyjnych.
Chcemy zaprosić widzki do doświadczenia psychodelicznego krajobrazu rejwu, mrocznej ekstazy, pulsujących ciał, komiksowej szarej strefy absurdu. Forma ruchowa czerpie ze stylów klubowych takich jak hakken, jumpstyle, hardstyle. Przepuszczona przez ciała osób szkolonych w technice tańca współczesnego, tworzy energiczną mieszankę skrajnych dynamik prowadzących do niepohamowanych uwolnień i wybuchów. Zapraszamy widzxx do zmysłowego odbierania świata, nie nastawionego na zrozumienie i wytworzenie opinii.
Nieformalny kolektyw PLUR:
Adrianna Kazimierz, Rafał Matusiak, Kinga Osowska, Ana Szopa, Szymon Tur, Marta Szypulska, Teresa Fazan, Adam Zduńczyk
Działalność Teatru Komuna Warszawa wspierana jest przez m.st. Warszawa.