"Kamienne niebo zamiast gwiazd" to nowoczesny projekt teatralny, w którym historyczny temat spotyka się z radykalnym eksperymentem scenicznym.

Inspirując się powieścią Jerzego Krzysztonia "Kamienne niebo", która o Powstaniu Warszawskim opowiada z perspektywy ukrywających się i uwięzionych w piwnicy cywilów, twórcy - reżyser Krzysztof Garbaczewski i autor tekstu Marcin Cecko - konstruują świat, w którym izolacja, poczucie zamknięcia i desperackie próby przeżycia stają się uniwersalną metaforą funkcjonującą dziś, a to co martwe, powstaje z grobu, by poruszać się wśród żywych. Spektakl "Kamienne niebo zamiast gwiazd", zamiast przenosić widza w czas historyczny, podąża tropem postpamięci, którą autorka pojęcia, Marianne Hirsch, opisuje jako "konsekwencję traumatycznego przypomnienia, ale - w odróżnieniu od zespołu stresu pourazowego - na poziomie pokoleniowym. To struktura transpokoleniowej transmisji traumatycznej wiedzy i doświadczenia". W jaki więc sposób Powstanie Warszawskie koduje się w pamięci "drugiego" i "trzeciego" pokolenia, w jaki sposób te pokolenia na nowo "zapisują pam