Aleksander Bardini - aktor, reżyser, pedagog, ważna postać polskiego teatru - jest bohaterem monograficznego wydania "Pamiętnika Teatralnego". Prezentacja wydawnictwa odbywa się w niedzielę, w Międzynarodowym Dniu Teatru.

Na łamach "Pamiętnika Teatralnego" Bardini gościł rzadko. Nie poświęcano mu szkiców, rozmów, nie ogłaszano tekstów, nie opisywano "teatru Bardiniego" tak jak Kazimierza Dejmka czy Erwina Axera - zauważa we wstępie Edward Krasiński. Jedyny tekst Bardiniego - piękne "Wspomnienie o Zelwerowiczu", wygłoszony w październiku 1982 r. - "Pamiętnik Teatralny" zamieścił dopiero w 1995 r. Według Krasińskiego nieczęstą obecność Bardiniego na kartach "Pamiętnika Teatralnego" tłumaczą lat 1954-1956. Środowisko teatralne nie mogło mu zapomnieć np. przedstawienia dyplomowego jego wychowanków, które reżyserował w 1954 r. - "Balladyny"; bohaterka nie ginie w nim od pioruna, jak w dramacie Juliusza Słowackiego, lecz umiera na zawał serca. Wszelkie moce nadprzyrodzone, boskie, metafizyka - nie były bowiem akceptowane przez ówczesną władzę. Podobnie się rzecz miała z "Dziadami" Mickiewicza w inscenizacji Bardiniego, w których "lękliwie, po mieszczańsku