Adolf Dymsza [na zdjciu] nie zniknął wraz z końcem XX wieku. Na YouTube wciąż można obejrzeć fragmenty jego filmów i posłuchać piosenek ("Ho ho; A mnie w to graj; A u mnie siup, a u mnie cyk").

Adolf Dymsza (właściwie Adolf Bagiński) urodził się w Warszawie w 1900 r. Jego ojciec był kolejarzem. On też nie planował być aktorem. Kształcił się w szkole handlowej, a pierwszą posadę dostał w kancelarii rejenta. Grać zaczął prawdopodobnie w 1918 r. - początkowo w warszawskich teatrach amatorskich, był też inspicjentem i próbował sił na scenach prowincjonalnych. Był mistrzem chałtur - bywał statystą, grywał epizody w niemych filmach, uczył tańca (udało mu się nawet wygrać 48-godzinny maraton taneczny). Zdarzyło mu się też być wodzirejem na dansingu. Z powodzeniem występował w kabarecie Qui Pro Quo. Prawdziwy rozgłos zapewniły mu filmy dźwiękowe. Rok 1935 nazwano nawet rokiem Dymszy w polskim kinie. Przed II wojną światową miał na koncie 28 ról. Tadeusz Boy-Żeleński pisał o nim, że jest "coraz nieopisańszy w swoich akrobacjach komicznych", a Ludwik Sempoliński, że stworzył "jedną tylko postać, ale wręcz znakomitą, Do